ไม่ได้อยู่ที่แปลบาลีได้ แต่เป็นเรื่องของความเข้าใจ
คำสวดที่ใช้สวดกันอยู่ในสมัยปัจจุบันนี้ เป็นภาษาบาลี ซึ่งผู้ที่จะรู้ความหมายของคำที่สวดนั้นมีน้อย นอกจากผู้ที่ได้ศึกษาภาษาบาลีมาบ้างก็พอที่จะแปลได้ แต่สิ่งที่สำคัญจริงๆ ไม่ได้อยู่ที่แปลได้ แต่เป็นเรื่องของความเข้าใจ เพราะเหตุว่า พระผู้มีพระภาค ทรงตรัสรู้เป็นพระพุทธเจ้าแล้วทรงแสดงพระธรรม พระธรรมที่พระองค์ทรงตรัสรู้
และทรงแสดงนั้น เป็นความจริง เป็นสิ่งที่มีจริง ทั้งทางตา หางหู ทางจมูก ทางลิ้นทางกาย ทางใจ พระองค์ทรงแสดง ว่า ธรรมทั้งปวง เป็นอนัตตา ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่-บุคคล ไม่ใช่ตัวตน ซึ่งพิสูจน์ได้ทุกขณะ ครับ
ดังนั้น ผู้ที่เป็นพุทธศาสนิกชน จึงจำเป็นต้องศึกษาพระธรรม เพื่อให้เข้าใจสภาพธรรมตรงตามความเป็นจริง แม้แต่ในเรื่องบุญ ก็เช่นเดียวกัน บุญ เป็นกุศลธรรมเป็นสภาพที่ดีงาม เป็นประโยชน์ ไม่เป็นโทษกับใครเลย ขณะใดที่กุศลจิตเกิด ขณะนั้นเป็นบุญ ครับ
ผู้ที่สามารถสวดบทสวดเป็นภาษาบาลีได้และถึงแม้ว่าจะแปลความหมายได้ก็ตาม แต่ถ้าไม่มีปัญญาเข้าใจถึงลักษณะสภาพธรรมะแต่ละอย่างตามความเป็นจริงแล้วก็ไม่สามารถสะสมเป็นเหตุปัจจัยให้สติปํฎฐานเกิดได้ จึงจำเป็นต้องศึกษาพระธรรมเพื่อให้เข้าใจลักษณะสภาพธรรมตรงตามความเป็นจริง
ขออนุโมทนาค่ะ
แม้กุศลจิตอาจเกิดได้ขณะสวดมนต์หรือขณะแปลบทสวดภาษาบาลี
แต่สี่งที่สำคัญที่สุดคือ การเจริญปัญญา......ขออนุโมทนาค่ะ
