DhPTV 19 ... ห่างไกล

เมื่อคืนมีโอกาสได้ฟังธรรมตอนหนึ่งท่านอาจารย์ถามว่า อยากเป็นคนดีหรืออยากเป็นพระโสดาบัน

.............................ตอบหลากหลายสรุปประมาณว่า............................มีฉันทะในการทำความดีเจริญกุศลทุกประการโดยไม่ต้องอยาก............และอื่นๆ เหตุสมควรแก่ผลเมื่อไร...ก็เมื่อนั้น. (จากเอ็มพี ๓ ชุดสารธรรม) ...............................

ขออนุโมทนาค่ะ.

การละกิเลสแต่ละขณะ พอนึกเทียบกับสิ่งที่เคยฟังเรื่องของการบำเพ็ยเพียรของพระ

อริยะทั้งหลายที่เป็นกัปป์ ยิ่งอสงไขยด้วยแล้ว จินตนาการไม่ออกเลย แค่เพียงกาล

เวลาที่ว่า ใน 100 ปีจะมีเหล่าเทพนำผ้าแพรเบาบางมาลูบเขาหินลูกมหึมา 1 ครั้ง เขา

ลูกนั้นหมดไป ยังไม่เท่าเวลา 1 กัปป์ แล้วก็เลยทำใจได้ว่า

เฮ้อ.... บางเรื่องเช่นขับรถอยากแซงคันหน้า แค่อีก 2- 3 นาที ยังนานเลย (เจ้าโทสะ

มาก) แล้วจะหวังให้ดับกิเลสในเร็ววันก็เป็นความรู้สึกไม่ฉลาดเลย

เอาล่ะ... เจ้ากิเลสตัวร้าย เกิดเมื่อไรก็เรื่องของเธอ ไม่ใช่เรื่องของฉัน รู้สึกดีขึ้น

ทุกวัน (ยังไงก็อดมีโลภะไม่ได้) ก็เลยอยู่ไปวัน วัน สบายดีเหมือนกัน

ขอนอบน้อมสูงสุดแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้น

กราบแทบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์

คารวะสหายธรรมที่มีความรู้พระอภิธรรมอย่างดีที่ช่วยขยายความรู้บางอย่าง

ยินดีกับสมาชิกบางท่านที่มีความเข้าใจพอๆ กันกับข้าพเจ้า

ดีใจกับตัวเองที่ได้มีโอกาสดีๆ เช่นนี้

คุณคนเจ้าโทสะ มีโทสะ.......รู้ตัวว่ามีโทสะรู้จักโทสะแล้ว....เห็นโทษ....มีทางละได้เรามาค่อยๆ ขัดเกลาไปด้วยกันนะคะ...............แต่ต้องพระอนาคามี จึงจะจบภาระกิจกับเจ้าโทสะ (นานค่ะ)

ขออนุโมทนาค่ะที่เป็นผู้ตรง.........จากคุณประมาทเองค่ะ.

ในวันหนึ่งๆ ปุถุชนมีการสะสมกิเลสเพิ่มขี้นตลอดเวลาทางตา หู จมูก ลิ้น กายและใจ

และถึงแม้ว่าจะมีการศึกษาธรรมะร่วมด้วย เพื่อละคลายกิเลส ก็ยังละคลายได้ทีละน้อย

มากๆ เพราะสติเกิดได้น้อย ยังมีการหลงลืมสติเสียเป็นส่วนใหญ่ เหมือนก้าวไปข้าง

หน้า ๑ ก้าว แต่ถอยหลังไป ๒ ก้าวหรือมากกว่านั้น ปัญญาจึงเจริญได้ช้า.....จึงยังห่าง

ไกลมากมายจากพระปัญญาของผู้ดับกิเลสสิ้นแล้ว....

ขออนุโมทนาค่ะ.....

สาธุ

เริ่มถูก แม้ช้า ดีกว่าเริ่มผิด แต่ไปไม่ถึง

จิรกาลภาวนา

ขออนุโมทนาด้วยครับ