สังขารธรรม

สงฺขาร (การกระทำพร้อม การปรุงแต่ง) + ธฺมม (ธรรม)

ธรรมที่มีปัจจัยปรุงแต่ง หมายถึง สภาพธรรมที่ต้องอาศัยสภาพธรรมอื่นจึงเกิดขึ้นได้แก่ จิต เจตสิก และรูปทั้งหมดเป็นสังขารธรรมเพราะต้องอาศัยสภาพธรรมอื่นๆ เป็นปัจจัย

สังขารธรรม และสังขตธรรม หมายถึง สภาพธรรมอย่างเดียวกัน แต่ทรงใช้ศัพท์คนละคำ เพื่ออธิบายความหมายให้ชัดเจนขึ้นคือ สังขารธรรม เป็นธรรมที่มีปัจจัยปรุงแต่ง แต่สังขตธรรม นอกจากเป็นธรรมที่มีปัจจัยปรุงแต่งแล้ว ยังเป็นสภาพธรรมที่เกิดดับด้วย