สัตบุรุษ
สัตบุรุษ
สปฺปุริส [สนฺต (ผู้สงบ) +ปุริส (บุรุษ) ]
บุรุษผู้สงบ หมายถึง ผู้ที่มีปัญญาเป็นสัมมาทิฏฐิ โดยขั้นสูงสุด หมายถึงพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าผู้เป็นอุดมสัตบุรุษ โดยขั้นต่ำหมายถึงผู้ที่เชื่อกรรมและผลของกรรมบำเพ็ญทาน สมาทานศีล อบรมภาวนา โดยขณะจิต ขณะใดเป็นกุศลจิต ขณะนั้นเป็นสัตบุรุษขณะใดเป็นอกุศลจิตขณะนั้นเป็นอสัตบุรุษ
ขอถวายความนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคเจ้าพระองค์นั้นด้วยเศียรเกล้า
..ในลำดับนั้นแล เทวดาอื่นอีก ได้กล่าวคาถาทั้งหลายนี้ในสำนักพระผู้มีพระภาคว่าพวกพาลชน เมื่อให้ทานให้ได้ยาก กุศลธรรมพวกพาลชนเมื่อทำ ทำได้ยาก พวกอสัตบุรุษย่อมไม่ทำตามธรรมของสัตบุรุษ เพราะธรรมของสัตบุรุษดำเนินตามได้แสนยาก เพราะฉะนั้น การไปจากโลกนี้ของพวกสัตบุรุษและของพวกอสัตบุรุษจึงต่างกัน พวกอสัตบุรุษย่อมไปสู่นรก พวกสัตบุรุษย่อมไปสู่สวรรค์
ข้อความส่วนหนึ่งจาก
๒. มัจฉริสูตร ว่าด้วยเหตุที่ให้ทานไม่ได้
กราบขอบพระคุณยินดีในกุศลธรรมทานค่ะ