เปรียบสิ่งที่ตรัสรู้...มีมากเหมือนใบไม้บนต้น.

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

[เล่มที่ 31] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย มหาวารวรรคเล่มที่ ๕ ภาคที่ ๒ หน้าที่ ๔๔๙

[เล่มที่ 31]
สีสปาปัณณวรรค ที่ ๕.๑ สีสปาสูตร

เปรียบสิ่งที่ตรัสรู้ มีมากเหมือนใบไม้บนต้น

สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคประทับอยู่ณ สีสปาวัน กรุงโกสัมพีครั้งนั้น พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงถือใบประดู่ลาย ๒-๓ ใบด้วยฝ่าพระหัตถ์แล้วทรงตรัสเรียกภิกษุทั้งหลายมา แล้วทรงตรัสถามว่า "ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เธอทั้งหลายจะสำคัญความข้อนี้เป็นไฉนใบประดู่ลาย ๒-๓ ใบที่เราถือด้วยฝ่ามือกับใบที่อยู่บนต้นอย่างไหน จะมากกว่ากัน"

ภิกษุทั้งหลายกราบทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ใบประดู่ลาย ๒-๓ ใบที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงถือด้วยฝ่าพระหัตถ์ มีประมาณน้อย ที่บนต้น มีมากกว่า พระเจ้าข้า"

พระผู้มีพระภาคเจ้า ตรัสว่า "อย่างนั้นเหมือนกัน ภิกษุทั้งหลายสิ่งที่เรารู้แล้ว มิได้บอกเธอทั้งหลาย มีมาก เพราะเหตุไร เราจึงไม่บอกเพราะสิ่งนั้นไม่ประกอบไปด้วยประโยชน์ มิใช่พรหมจรรย์เบื้องต้น ย่อมไม่เป็นไป เพื่อความเบื่อหน่าย คลายกำหนัด ความดับ ความสงบ ความรู้ยิ่ง ความตรัสรู้ เพื่อนิพพาน เพราะเหตุนั้นเราจึงไม่บอก"

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย สิ่งอะไรเราได้บอกแล้วเราได้บอกแล้วว่านี้ทุกข์นี้สมุทัยนี้นิโรธนี้นิโรธคามินีปฏิปทา ก็เพราะสิ่งนั้นประกอบด้วยประโยชน์ เป็นพรหมจรรย์เบื้องต้น ย่อมเป็นไป เพื่อความหน่าย เพื่อนิพพาน เพราะฉะนั้น เราจึงบอก"

"ดูก่อนภิกษุทั้งหลาย เพราะฉะนั้นแหละ เธอทั้งหลาย พึงกระทำความเพียรเพื่อรู้ตามความเป็นจริงว่า นี้ทุกข์นี้สมุทัยนี้นิโรธนี้นิโรธคามินีปฏิปทา"

บรรดาทางทั้งหลายทาง มีองค์ ๘ ประเสริฐสุด

บรรดาสัจจะทั้งหลายบท ๔ (อริยสัจจ์ ๔) ประเสริฐสุด

บรรดาธรรมทั้งหลายวิราคธรรมประเสริฐสุด

และบรรดาสัตว์ ๒ เท้าทั้งหลาย

พระพุทธเจ้า ผู้มีจักษุประเสริฐสุด

(พระโอวาทานุสาสนี)

ขออนุโมทนา

ขออุทิศกุศลแด่คุณพ่อ คุณแม่และสรรพสัตว์