สัมปยุตตธรรม

สัมปยุตตธรรม

สํ (พร้อม) +ป (ทั่ว) +ยุตฺต (ประกอบ) +ธมฺม (ธรรม)

ธรรมที่ประกอบทั่วพร้อม หมายถึง จิตและเจตสิกที่ประกอบกันได้อย่างสนิทเพราะเป็นนามธรรมด้วยกัน นามธรรมที่เป็นสัมปยุตต์กับนามธรรมนั้น จะต้องเป็นนามธรรมที่เกิดร่วมกันเท่านั้น จิตคนละดวงไม่เป็นสัมปยุตต์ต่อกัน และเจตสิกที่เกิดกับจิตคนละดวงก็ไม่เป็นสัมปยุตต์ต่อกัน