บันทึกสุดท้าย...จาก ผู้หญิงชื่อเพราะ...บุษบงรำไพ #10

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า พระองค์นั้น

บันทึกสุดท้าย...จาก...บุษบงรำไพ พึงบุญ ณ อยุธยา พลวัฒน์

"เป็นเรื่องที่น่าติดตาม เพราะไม่รู้ถึงวันจบเมื่อไร?

แต่จบ...แน่ๆ !!!"

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

ตอนที่ 2

วันที่ 1-2-3 มีนาคม 2551 เสาร์ อาทิตย์ จันทร์

ช่วงนี้ดูอาการของยาที่หมอให้มาว่า จะมีปฏิกิริยาอย่างไร? สังเกตุได้ก็คือ มีไอ เบื่ออาหาร แต่พยายามทาน ท้องดูอาจจะยุบลง เนื่องจากเป็นยาขับน้ำ อย่างไรก็ดียังนั่งลำบาก ค้ำท้อง อาการจึงเหมือนทรงอยู่ จริงๆ นับว่าโชคดีที่ได้อยู่ในลักษณะนี้ เพราะได้ศึกษาในสิ่งที่เราประมาทคือ ไม่คิดว่าความตายมีจริงๆ

พระพุทธองค์ ให้พระอานนท์ระลึกถึงความตายทุกลมหายใจเข้าออก แต่เราไม่ถึงอย่างนั้นหรอก เพียงแต่คิดบ่อยขึ้นกว่าตอนสบายดี ความคิด แน่นอน เปลี่ยนแปลง ได้ บางคราวก็ว่า ตกลงพร้อมจะตาย ตายตอนนี้เหมาะ อยู่ไปอีกก็แก่ลงจะลำบากมากขึ้น (จริงๆ เลือกบ่ได้หรอก) อยู่ไปก็ทรมานเจ็บปวดจะมากขึ้น วันๆ ก็เห็น ได้ยิน ฯลฯ อกุศลต่อ แต่บางครั้งพอรู้ว่าจะหาย ก็ดูดีขึ้น บางทีก็ไม่ดีใจ เพราะเข้าใจว่าการอยู่เป็นทุกข์ เพราะฉะนั้นก็คิดไปเรื่อยๆ แต่โน้มไปทางตายดีกว่า จะเห็นได้ว่า การคิดไม่มีแน่นอน แล้วแต่ปัจจัยจะพาไป มีปัญญาก็เข้าใจการพลัดพรากเป็นปกติ บางทีก็แอบ "อยากอยู่" แต่เปอร์เซ็นต์ก็น้อยจริงๆ

เพราะฉะนั้น การอบรมเจริญสติ จะเป็นตัวที่มั่นคง ตัดความเป็นตัวตน เพราะทุกขณะเป็นธรรมะจริงๆ มีลักษณะเฉพาะอย่างๆ อัตตสัญญา ทำให้เข้าใจว่ามีเรา ทั้งๆ ที่เกิดจำว่ามีตัวตน นี่แหละ มิจฉาทิฏฐิ เห็นผิดที่ว่าเป็น"เรา" จริงๆ มีแต่ เย็น ร้อน ฯ รู้ทางกายวิญญาณ เป็นรูปไม่ใช่เรา สิ่งใดไม่เที่ยง มีการเปลี่ยนแปลงเป็นธรรมดา แล้วจะเป็นเราได้อย่างไร? แม้แต่ทุกขเวทนา

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

วันที่ 5 มีนาคม 2551 สิ่งที่ควรคิดบ่อยๆ หรือควรอ่านเสมอๆ เพื่อให้มั่นคงคือ

1. มีใครไหมที่ไม่ตาย? คำตอบ คือ ไม่มี

2. ผลของกรรมมีจริง ทำดีได้ดี ทำชั่วได้ชั่ว ไม่สบายก็ปกติ

3. รูป ไม่ใช่เรา ถ้าคิดว่าเป็น "เรา" เวลาเหี่ยวแห้งก็เศร้า

4. ความเจ็บปวดเป็นนามธรรม รูปไม่เจ็บปวด ความเจ็บปวดเป็นผลของกรรมด้วย เพราะทุกขเวทนาเกิดกับกายวิญญาณ

5. การคิดถึงกุศลอยู่เสมอ ถ้าจุติเกิดต่อ ก็ไปภูมิสบาย

6. รูป เวทนา สัญญา สังขารขันธ์ วิญญาณขันธ์ มีเท่านี้จริงๆ ทุกขณะมีอยู่ แต่เกิดรู้ได้ทีละอย่าง เป็นธรรม เป็นธาตุ ไม่มีใครเป็นเจ้าของ เกิดแล้ว ดับแล้ว

การเริ่มรู้อนัตตสัญญา ก็ต่อเมื่อสติปัฏฐานเกิด เพราะจะรู้ว่า ไม่มีใครเป็นเจ้าของ บังคับบัญชาไม่ได้

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

วันที่ 6 มีนาคม 2551

วันนี้ วันเกิดมารดาคุณ นงคราญ พึ่งบุญ ณ อยุธยา อายุ 86 ปี แข็งแรงเป็นที่สุด ความจำดี แต่งตัวสวยงามอยู่เสมอ ก็ขออวยพรให้แม่ผู้บังเกิดเกล้า แข็งแรง จิตใจสดใสอยู่เสมอจ้ะ กราบขอโทษ ที่ไม่ได้เรียนให้ทราบว่าไม่สบาย และถ้า ณ บัดนี้ก็คิดว่าจะไม่บอก แม้ต้องจากโลกนี้ไปแล้ว ก็ไม่ทราบจะปิดได้นานหรือไม่ เนื่องจากไม่เห็นประโยชน์ที่จะให้จิตใจคุณแม่เศร้าหมอง ถ้ารู้ว่าเสียไปแล้วก็ตกใจครั้งเดียวเหมือนเป็นอุบัติเหตุ มิฉะนั้น จะเศร้าใจอยู่หลายวันแล้วก็ช่วยอะไรไม่ได้

สำหรับพี่น้องทุกคนก็เหมือนกัน บงขอจากไปอย่างสงบ ไม่อยากให้ใครที่ยังไม่เข้าใจว่า การพลัดพราก เป็นเรื่องธรรมดาต้องมาพบเห็นสิ่งที่สลดใจ ถ้าไม่เข้าใจว่า ทุกขเวทนา มีจริง ทุกสิ่งที่เกิดก็ต้องมีดับ เป็นธรรมดาและสิ่งสำคัญที่ใครไม่ได้ศึกษาธรรม จะเข้าใจไม่ได้ว่า ทุกอย่างเป็นทุกข์ ทุกข์ เพราะเกิด ดับ ไม่มี แล้วมี แล้วหามีไม่ ไม่ได้ศึกษาก็คิดว่า ความสุขยั่งยืน ทำไมความสุข จะไม่สุข? ก็จะสุขได้ยังไง เพราะไม่เที่ยง เป็นอนัตตา ควรเชื่ออย่างมั่นคงว่า เกิด แก่ เจ็บ ตาย เป็นปกติ

ตามความเป็นจริง ทุกวันนี้ก็ไม่ได้สังสรรค์กันอยู่แล้ว เพราะฉะนั้น จะอยู่ จะไป ก็คงไม่มีความหมายอะไร มิใช่หรือ? วิพากย์วิจารณ์กันไม่เกิน 1 อาทิตย์ ก็คงจะสงบเหนื่อยกันไปเอง บงไปก่อนก็เท่านั้น แล้วทุกคนก็ทยอยตามกันไปหรือใครจะเถียงว่า "ฉันไม่ตายๆ ๆ ๆ " Bye Bye ทุกคนมีสิทธิ์ตัดสินใจทำอะไรก็ได้ แล้วแต่การสะสมมา

คุณวีระ ช่วยกรุณานำข้อความนี้ไปให้ คุณแม่ นงค์ และ พี่น้องบงด้วย จะได้ไม่ต่อว่าคุณว่า ทำไมไม่ส่งข่าว จริงๆ ส่งไปก็ไม่รู้จะสนใจหรือเปล่า?