ทำไมต้องเป็นเรา
ในชีวิตปัจจุบันนี้ เมื่อผู้ใดประสพกับโลกธรรมเป็นต้นว่า เสื่อมลาภ เสื่อมยศ ถูกติเตียน หรือเจ็บไข้ได้ป่วย มีความทุกข์ด้วยประการใดๆ ก็ตาม ก็มักจะ เศร้าโศรกเสียใจว่าทำไมต้องเกิดกับตนเอง และมักถามว่าทำไมต้องเป็นเรา แต่ถ้าได้ศึกษาธรรมะแล้ว คำตอบก็คือ เพราะต้องเป็นเรา เป็นคนอื่นไม่ได้ เชิญสหายธรรมร่วมแสดงความคิดเห็นด้วยค่ะ ว่าเพราะเหตุใดคำตอบก็คือ ต้องเป็นเรา เป็นคนอื่นไปไม่ได้
ขอขอบคุณค่ะ
มีพระพุทธพจน์ตอนหนึ่งว่า เราทำกรรมใดไว้จักเป็นผู้รับผลของกรรมนั้น..ดังนั้นเมื่อเราทำเหตุไว้อย่างไร ผลที่ได้รับย่อมเป็นไปตามเหตุแน่นอนแต่โดยนัยของปรมัตถธรรมแล้ว มีแต่ธรรมะทุกๆ ขณะ ไม่มีเรา ไม่มีคนอื่น..
ในเมื่อเป็นเพราะกรรมที่เราได้กระทำมาแล้ว ผลจึงเกิดขึ้นกับเรา จะไปเกิดกับบุคคลอื่นก็ไม่ได้ เหตุย่อมสมควรแก่ผล ในชีวิตประจำวัน ขณะที่ทำกรรม ขณะที่ได้รับผลของกรรม ล้วนเป็นธรรม เป็นสิ่งที่มีจริงทั้งหมด เพราะชีวิตประจำวันไม่พ้นไปจากธรรม จึงควรที่จะได้ศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญาบ่อยๆ เนืองๆ เพื่อความเข้าใจจริงว่า ว่า "ทุกอย่างเป็นธรรม" ไม่ใช่เพียงแต่พูดตามได้เท่านั้น ครับ
ขอเชิญคลิกอ่านเพิ่มเติมจากหัวข้อ ...
ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
บาปอันผู้ใดทำแล้วด้วยตนเอง ผู้นั้นย่อมเศร้าหมองด้วยตน
บาปอันผู้ใดไม่ทำแล้วด้วยตนเอง ผู้นั้นย่อมบริสุทธิ์ด้วยตน
ความบริสุทธิ์ หรือ ไม่บริสุทธิ์ เป็นของเฉพาะตน
คนอื่นจะทำคนอื่นให้บริสุทธิ์ไม่ได้
(พระพุทธพจน์)
เหตุดี...ผลย่อมดี
เหตุไม่ดี...ผลย่อมไม่ดี
ขออนุโมทนาค่ะ...
เหตุอย่างไร ผลก็อย่างนั้น
เราเป็นผู้กระทำเหตุ ย่อมยกผลที่ได้กระทำไว้ให้คนอื่นไม่ได้แน่นอน
ถึงอย่างไร ก็ต้องเป็นเรา
^^^ ขออนุโมทนาในกุศลจิตในความเป็นมิตรของทุกท่านค่ะ ^^^
เวลาที่ได้รับผลของอกุศลกรรม มีความทุกข์ มักจะมีคำถามว่าทำไมต้องเป็นเรา เพราะไม่อยากได้รับผลของอกุศลกรรมนั้น เวลาที่ได้รับผลของกุศลกรรมมีความสุข อยากให้เป็นเรา เป็นธรรมดาค่ะ ถึงจะดูไม่ยุติธรรม ส่วนใหญ่ก็เป็นเช่นนั้น ถึงจะศึกษาธรรมะแล้วรู้ว่าต้องเป็นเราจะเป็นคนอื่นไม่ได้ในเมื่อเป็นผลของกรรมที่ทำมา แต่ยากที่จะยอมรับ ถ้าไม่ศึกษาธรรมะก็คงยอมรับได้ยากกว่านี้ ไม่เป็นเราเมื่อไร คงยอมรับได้อย่างไม่หวั่นไหวว่าต้องเป็นเรา เป็นคนอื่นไปไม่ได้
อนุโมทนาค่ะ
