บันทึกการก่อสร้างอาคารสำนักงานมูลนิธิฯ ... ๐๕

ต่อ ...

๒๒ ธันวาคม ๒๕๔๒ (ผ่านไปราว ๓ เดือน)

หลังคาของอาคารมูลนิธิฯ สร้างเสร็จแล้ว
กันทั้งแดด กันทั้งลม กันทั้งฝน สัปปายะต่อการฟังพระธรรม
ทางเข้าตัวอาคารก็สร้างได้พอสมควร โครงร่างที่ประดิษฐานพระบรมสารีริกธาตุ
บนเพดานก็ยังต้องติดตั้งอะไรต่อมิอะไรอีกมาก
ว่าแต่นั่น "คน" จริงๆ หรือ?
รอการติดเฟอร์นิเจอร์อีกเพียบ
ส่วนพื้นก็ค่อยๆ เป็นค่อยๆ ไปเช่นกัน
ห้องครัวที่อาจจะยังไม่คุ้นตา

บันไดขึ้นห้องพัก (เฉพาะเจ้าหน้าที่เท่านั้น !)

มุมมองด้านบนเพดาน

ผิดหูผิดตากับปัจจุบันมากมาย

สนทนากันประสาคนรู้งาน

ทางเข้าที่ยังไม่เสร็จ

ดำเนินไม่สะดวกชั่วคราว

แล้วก็หลงลืมว่ากำลังเป็นเรื่องเป็นราว...ที่ยาวนานไปกับโลกของความคิด...

๑ มกราคม ๒๕๔๓

สหายธรรมกลุ่มหนึ่งมาเยี่ยมชม

พึงมีสติเดิน (สติระลึกสภาพธรรมะที่ปรากฏในขณะเดิน)

ความร่าเริง ไร้เดียงสาของเด็ก

เธอมักจะทักทาย
และเล่นกับกล้องเสมอ

แม้จะเป็นผู้ใหญ่แล้ว...การสะสมมาของหลายๆ ท่านก็ยังเรียกได้ว่า...ไม่ต่างไปจากเด็ก เดินมาดูถึงชั้นสอง
แล้วก็เดินลงมาดูชั้นหนึ่งอีกที

๕ มกราคม ๒๕๔๓

ทางเข้าในขณะนั้น...อาจจะไม่ใช่อิฏฐารมณ์ทางตาสักเท่าไร ท่านอาจารย์ มาดูการก่อสร้างอาคารมูลนิธิฯ อีกครั้ง

พลตรี ดร. วีระ มาอธิบายงานให้ท่านอาจารย์ฟัง สหายธรรมท่านอืนก็มาสมทบด้วยอีกแรง
บริเวณข้างๆ งานก่อสร้างก็กำลังดำเนินไปและเสียงที่กระทบหู...ก็ค่อนข้างเป็นที่ไม่น่าพอใจ แต่ก็ไม่ได้เป็นอุปสรรคต่อความเพียรในทางโลก
๖ ธันวาคม ๒๕๔๓

วันนั้นก็มีการสร้างกำแพงต่อจากเมื่อวานก่อน

คนงานต่างก็ช่วยๆ กัน เทปูนเสากำแพง

ทำไป คุยกันไป ก็เป็นเรื่องธรรมดา

...โปรดติดตามตอนต่อไป...