กัลยาณมิตร หมายถึงเพื่อนที่ดี ไม่เกี่ยวกับทางธรรมได้หรือไม่

คำว่า กัลยาณมิตร ในพระไตรปิฎก หมายถึง เพื่อนที่ดีมีคุณธรรมประกอบด้วย ศรัทธา ศีล และ ปัญญา เป็นต้น สามารถแนะนำประโยชน์โลกนี้ ประโยชน์โลกหน้า และประโยชน์อย่างยิ่งได้ ดังนั้น ในพระไตรปิฎกเมื่อท่านยกตัวอย่าง บุคคลผู้เป็นกัลยาณมิตรสูงสุด คือ พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ต่อมาคือพระอัครสาวก และมหาสาวกผู้อรหันต์ เป็นต้น บุคคลทั่วไปไม่เรียกว่า กัลยาณมิตร

เชิญคลิกอ่าน.......

ชื่อว่ากัลยาณมิตร เพราะมีมิตรงาม คือ เจริญดี [กลฺยาณมิตฺโต]

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย

และขออนุโมทนาครับ

พระพุทธเจ้าตรัสว่า ความเป็นผู้มีมิตรดี สหายดี น้อมใจไปในคนดี เป็นทั้งหมดของพรหมจรรย์ เพราะทำให้เรามีความเห็นถูก เข้าใจถูกในสภาพธรรมตามความเป็นจริง จนกระทั่งสามารถบรรลุมรรคผลได้ เพราะมีกัลยาณมิตรนั้นเองค่ะ

สาธุ

ขออนุโมทนาค่ะ

สาธุ สาธุ สาธุ อนุโมทามิ และขอบพระคุณเป็นอย่างยิ่งค่ะ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ

สาธุ