ความผลุนผลันกับความประมาททำให้ไม่เจริญขึ้นในทางธรรม
อ.อรรณพ โมหะปิดบังทุกระดับเลย ตั้งแต่ทำไมไม่สนใจที่จะฟังธรรม ทำไมจึงมีโลภะ โทสะ โมหะในชีวิตประจำวัน ฟังแล้วในขณะนี้ ทำไมเข้าใจยาก เข้าใจแล้วขณะนี้ ทำไมเป็นปัญญาแค่ขั้นการฟัง สภาพธรรมก็มีปรากฏอยู่ ทำไมสติไม่ระลึกสักที การฟังธรรม ก็มีความตั้งใจฟัง และก็เห็นโทษของอกุศลว่าเป็นอย่างนั้นจริงๆ แต่ว่าปัญญาก็ไม่สามารถที่จะเจริญได้อย่างกับความเข้าใจที่ฟัง
สุ. ก็เป็นผู้ไม่ประมาทเพราะรู้ว่ายาก ก็ต้องอบรมเจริญปัญญาไปเรื่อยๆ ทางเดียว มีฉันทะอย่างยิ่งในการที่จะรู้ว่าปัญญาเป็นสิ่งที่สามารถจะรู้แจ้งสภาพธรรมที่กำลังปรากฏได้ เพราะฉะนั้นก็อบรมเจริญปัญญา
อ.อรรณพ ที่ท่านบอกว่าความผลุนผลันกับความประมาทก็ทำให้ไม่เจริญขึ้นในทางธรรม อันนี้จะเกี่ยวกับโมหะยังไงบ้าง
สุ. เพราะเหตุว่าถ้าผลุนผลัน ฟังแล้วก็ไม่ไตร่ตรองก็เข้าใจพระธรรมผิดได้ ถ้าเข้าใจผิดก็ไม่มีทางที่จะรู้ความจริงของสภาพธรรมได้ เพราะว่าเข้าใจผิดแม้ในขั้นของปริยัติ
ที่มา ...