รู้หรือเปล่าว่าเป็นเราที่หวังรอ

สุ. สิ่งที่ปรากฏทางตาก็เป็นธรรมอย่างหนึ่ง ความเป็นผู้ตรงก็คือว่าค่อยๆ เข้าใจถูกคือตรงว่าสิ่งที่ปรากฏทางตาเป็นธรรม จนกว่าจะเข้าถึงความจริงของสิ่งที่ปรากฏทางตาซึ่งเป็นธรรมก็คือผู้ตรงต่อความเข้าใจถูกในขั้นการฟัง

ผู้ถาม เข้าใจว่าผมตรงตามที่ท่านอาจารย์อธิบาย

สุ. ขั้นเข้าใจ

ผู้ถาม แต่ว่ามันก็ยังหงุดหงิด

สุ. ไม่พอ

ผู้ถาม คิดว่าเมื่อไหร่มันจะเห็นตรงๆ จริงๆ

สุ. เพราะฉะนั้นเราถึงต้องพูดเรื่องโลภะ ถ้าไม่มีเราจะหงุดหงิดไหม นี่ค่ะ คือพูดเรื่องสภาพธรรมเพื่อให้เข้าใจจริงๆ ว่าขณะไหนเป็นอกุศล มิฉะนั้นแล้วเราก็จะมีความเป็นเราแล้วก็มีการหวังรอ แล้วก็มีการเข้าใจว่าเราได้อบรมเจริญปัญญาแล้ว แล้วโลภะก็เข้ามาแทรกทันที แล้วเมื่อไหร่จะรู้ความจริงของสภาพธรรม โลภะจะแทรกตลอด ก็ต้องเข้าใจตามความเป็นจริงว่าขณะนั้น โลภะเกิดแล้วต้องรู้ด้วย

ที่มา ...

พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 217