ไม่ประมาทในการฟังแต่ละครั้งว่ามีประโยชน์จริงๆ
สุ. ถ้าเข้าใจแล้วจะตอบได้ไหม
ผู้ถาม ได้ค่ะ ถ้าเราไม่มั่นคงตรงนี้จริงๆ อาจจะไม่ได้ฟัง แล้วก็ทำให้เกิดอกุศลอะไรมากมาย ก็เลยกลัว
สุ. เพราะฉะนั้นถ้ากลัวอย่างนี้ก็เป็นผู้ไม่ประมาท รอบคอบ ละเอียด หรือว่ากำลังศึกษาธรรมคือสิ่งที่กำลังปรากฏจริงๆ ไม่ใช่ไปศึกษาเรื่องอื่น สิ่งที่มีจริงทุกขณะแล้วก็ดับไปหมดไปอย่างรวดเร็ว ถ้าไม่รู้สิ่งนั้นก็เกิดแล้วหมดแล้ว ทุกชาติเป็นอย่างนี้แล้วเมื่อไหร่จะรู้สักที ก็ไม่รู้ไปเรื่อยๆ แต่เมื่อมีหนทางที่สามารถจะรู้ สามารถที่จะเข้าใจสิ่งที่มีจริงๆ ที่กำลังปรากฏได้ก็ไม่ประมาท ที่รู้ว่าเป็นความละเอียดกว่าจะถึงการประจักษ์แจ้งความจริง นี่คือไม่ประมาทในการฟังแต่ละครั้งว่ามีประโยชน์จริงๆ
ผู้ถาม ความเข้าใจมันน้อย
สุ. ที่เข้าใจแล้วไม่ได้หายไปใช่ไหม
ผู้ถาม ไม่ได้หายไป แต่บางครั้งมีความรู้สึกน้อยใจเหมือนกับท่านอาจารย์ไม่เห็นใจ
สุ. ก็เป็นเรื่องที่แปลก คิดคนเดียว คนอื่นเขาจะเป็นยังไงก็ไปนั่งเดาใจเขาว่าไม่เห็นใจหรือว่าอะไรต่างๆ แต่ตามความจริงเพราะไม่รู้ว่าขณะนั้นเป็นธรรม นี่ไงคะที่เราจะต้องเน้นบ่อยๆ ว่าไม่ว่าอะไรห่อเหี่ยวก็ธรรม น้อยใจก็เป็นธรรม ไม่เห็นใจหรือจะคิดอะไรก็ชั่วขณะที่มีปัจจัยให้คิดอย่างนั้น คนที่ออกไปจากห้องนี้คงไม่คิดอย่างนี้ทุกคนใช่ไหม นี่ก็แสดงให้เห็นว่าแม้แต่ความคิดนี่บังคับไม่ได้เลย ใครจะคิดยังไงก็แล้วแต่ว่าสะสมมาที่จะให้คิดอย่างไร แต่ไม่ใช่เราทั้งหมด เป็นธรรม นี่คือการที่จะเบิกบาน การที่จะรู้ว่าไม่ใช่เรา และก็ค่อยๆ เข้าใจความจริงจนกว่าจะประจักษ์แจ้งว่าไม่ใช่เรา แต่โลภะไม่ปล่อย อย่าลืม โลภะทำให้เราเกิดแล้วก็ตายๆ แล้วก็เกิด วนเวียนอยู่ในสังสารวัฏ แม้จะปล่อยให้คิดถูกก็ไม่ปล่อย แม้จะปล่อยให้เข้าใจหนทางที่ถูกก็ไม่ปล่อย แม้จะฟังว่าเป็นธรรมก็ไม่ปล่อย ยังให้คงเป็นเราอยู่ต่อไป ด้วยเหตุนี้พระผู้มีพระภาคจึงไม่ทรงน้อมพระทัยที่จะแสดงพระธรรมซึ่งตรงกันข้ามกับที่เคยเป็น เพราะที่เคยเป็นไม่เคยปล่อยอะไรเลย ต้องการหมดทุกอย่าง
ที่มา ...