จะระลึกให้ถูกได้อย่างไร
บุษกร การเห็น ทีนี้เห็น จิตก็คิดนึก ใช่ไหมคะ ก็ยังระลึกไม่ถูกอีกว่า ที่ถูกต้องจริงๆ แล้ว เห็นแล้วก็ระลึกรู้เฉยๆ และจิตก็คิดนึกไป แล้วมารู้ตรงจิตคิดนึก อย่างนั้นถูกต้องไหมคะ
สุ. ค่ะ ยังไม่ระลึกไม่ถูก ไม่พูดถึงความเข้าใจเลย มีแต่ว่าจะระลึกให้ถูก นี่ไม่ใช่จุดประสงค์ค่ะ
บุษกร ยากมากเลยค่ะ การเห็นนี่ระลึกไม่ถูกจริงๆ ว่า จะระลึกอย่างไรถึงจะถูกต้องว่า เป็นการเห็น
สุ. และมีไหมที่จะระลึกถูก โดยไม่รู้อะไร โดยไม่เข้าใจอะไรแล้วจะระลึกถูก มีไหมคะ
บุษกร ก็ยังไม่เข้าใจอยู่ดี
สุ. นั่นซิคะ โดยที่ไม่เข้าใจอะไรเลย แล้วจะระลึกถูกได้ไหม ไม่ได้ เพราะฉะนั้นจะไปสนใจอะไรกับระลึกถูก ถ้ายังไม่เข้าใจ
บุษกร แล้วควรทำอย่างไรคะ
สุ. อีกทีนะคะ ถ้ายังไม่เข้าใจ ไม่สามารถจะระลึกถูกได้ เพราะฉะนั้นเลิกคิดเรื่องจะระลึกถูก เมื่อยังไม่เข้าใจ เพราะฉะนั้นถ้ายังไม่เข้าใจ อย่างไรๆ ก็ระลึกถูกไม่ได้แน่นอน เพราะฉะนั้นไม่ต้องไปสนใจที่จะระลึกถูก เพราะว่ายังไม่เข้าใจ เพราะฉะนั้นจะระลึกถูกได้เมื่อไร
บุษกร ต้องฟังไปเรื่อยๆ ใช่ไหมคะ
สุ. เมื่อเข้าใจจริงๆ เพิ่มขึ้น และจะไม่มีปัญหาว่า จะระลึกอย่างไรให้ถูก
บุษกร ก็ยังตอบไม่ได้หรอกค่ะ
สุ. เพราะยังมี เรา ที่จะระลึกให้ถูก ไม่ได้ฟังว่า เป็นธรรม เพราะฉะนั้นฟังธรรมจนกว่าจะรู้ว่าเป็นธรรมมากขึ้น เพิ่มขึ้น เข้าใจขึ้นว่าเป็นธรรม ไม่ต้องไปกังวลเรื่องระลึก ตราบใดที่ยังไม่เข้าใจ ไม่ต้องไปคิดเรื่องนั้นเลยค่ะ คิดทำไม เมื่อยังไม่เข้าใจ แล้วจะไปนั่งคิดว่า ทำอย่างไรจะระลึกได้ถูก
บุษกร พยายามจะระลึกให้ถูก แต่ก็ไม่ได้ และยิ่งพยายามก็จะยิ่งมึนหัวใหญ่เลยค่ะ
สุ. นั่นแหละผิด เพราะฉะนั้นฟังอะไร
บุษกร ฟังธรรม
สุ. ต้องรู้ว่า ธรรม ฟังธรรม ให้เข้าใจธรรม ให้รู้ว่า ธรรมเป็นธรรม ไม่ต้องไปคิดเรื่องจะระลึกให้ถูก
นี่คือเราตั้งต้น โดยที่ไม่มีความเข้าใจ พอได้ยินว่า ปฏิบัติ ก็จะปฏิบัติ พอได้ยินว่า ระลึก ก็จะระลึก ซึ่งไม่ใช่ความเข้าใจเลย พระพุทธศาสนาเป็นศาสนาของผู้ที่ทรงตรัสรู้ เห็นไหมว่า ปัญญาทั้งหมด เมื่อตรัสรู้อย่างไร ก็ทรงแสดงความจริงอย่างนั้น เพื่ออะไร เพื่อให้คนอื่นได้รู้ตาม ก็เป็นเรื่องของปัญญาอีก แล้วทำไมไม่เข้าใจว่า การฟังธรรมเป็นการอบรมความรู้ถูก ความเห็นถูก ในสิ่งที่ปรากฏแล้วไม่เคยรู้ถูก ไม่เคยเข้าใจถูกเลย จนกว่าจะได้ยินได้ฟังตามลำดับเพิ่มขึ้น และไปจดจ่ออยู่ที่จะระลึกอย่างไรอยู่เรื่อยๆ อย่างนี้ ก็ไม่ถูกต้อง
ที่มา ...