พระคือใคร มีเพื่ออะไร


    มีคฤหัสถ์หลายคนที่บอกว่า ถ้าไม่มีพระ เราจะทำอย่างไร พระคือใคร ถ้ามีโจรเราจะทำอย่างไร ทำไมไม่คิด เพราะฉะนั้นถ้าคฤหัสถ์ไม่รู้จักความเป็นพระภิกษุ และคฤหัสถ์นั้นอยากมีพระภิกษุเพื่ออะไร ในเมื่อไม่รู้เลยว่าความเป็นพระภิกษุอยู่ที่ไหน อยู่ที่พระวินัย และต้องศึกษาพระธรรมด้วย ไม่ใช่จะรักษาแต่พระวินัย อย่างบางท่านก็ไม่ล่วงศีลแต่ท่านก็ไม่ได้ศึกษาธรรม เพราะฉะนั้นไม่ใช่เป็นสิ่งซึ่งเราจะตามใจตัวเรา เราอยากต้องการอย่างนี้ แต่ว่าพิจารณาหรือเปล่าว่าสิ่งที่มูลนิธิทำเป็นประโยชน์หรือเป็นโทษ การที่จะพูดถึงพระวินัยเป็นโทษหรือเปล่า หรือว่าเป็นประโยชน์ ถ้าเป็นประโยชน์ ประโยชน์นั้นมากพอหรือยัง ในเมื่อเราพูดพระอภิธรรม และพระสูตรมานานมากแล้ว และถึงเวลาหรือยัง ถึงกาลสมัยที่จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องพูดพระวินัย อยากจะกล่าวว่าไม่รู้จบ จบไม่ได้เพราะเหตุว่าสถานการณ์เป็นอย่างนี้ การที่ประเทศชาติมีพระภิกษุซึ่งไม่ได้ศึกษา และไม่ได้ประพฤติปฏิบัติตามพระวินัย แล้วจะให้เป็นอย่างนี้เพราะเขาไม่รู้หรือ

    เพราะฉะนั้นหน้าที่ของผู้ที่ได้ศึกษาธรรม แล้วก็เป็นกัลยาณมิตรที่ดีต่อกัน เราอยากจะให้ใครตกนรกไปต่อหน้าต่อตาหรือ เอาเงินไปผลักเขาให้เขาตกนรกอย่างนั้นหรือ เพราะความไม่รู้ เพราะฉะนั้นถ้าเป็นคนที่ไม่หวังดี ก็หวังดีอย่างไม่รู้ให้เงินพระภิกษุไป แต่รู้หรือไม่ว่าโทษแค่ไหน ไม่ได้เข้าใจอะไรเลยแต่กลัวว่าถ้าไม่ให้เงินพระภิกษุแล้วจะไม่มีพระภิกษุ แล้วจะมีพระภิกษุทำไม ถ้ามีพระภิกษุที่รับเงินทอง จะมีไว้ทำไม เพราะฉะนั้นความเป็นคนตรง ก็ต้องตรง เพื่อพระภิกษุที่ท่านได้รับรู้ ได้ฟัง ได้ไตร่ตรองสำนึกในความเป็นภิกษุ ท่านสามารถที่จะสละสิ่งที่ไม่ดีนั้นแล้วก็เริ่มสนใจศึกษาพระธรรม และพระวินัยได้ เป็นประโยชน์หรือไม่ถ้าเราจะมีพระภิกษุอย่างนั้น ที่เป็นพระภิกษุตามพระธรรมวินัย หรือเราอยากจะมีภิกษุที่ไม่เป็นไปตามพระวินัยแต่ก็ยังอยากมี มีเพื่ออะไร บางคนก็บอกว่าจะได้เป็นหน้าเป็นตาของประเทศ หน้าตามีหลายหน้า จะเอาหน้าไหน หน้าแย่ๆ ใครมาเห็นก็แย่ ไม่เป็นไปตามพระวินัยเลย พระภิกษุขี่ม้าบิณฑบาตร ตื่นเต้นดีใจคิดว่าเป็นสิ่งที่ต้องอวดชาวต่างประเทศ ถ้าศึกษาแล้วน่าอายมากกว่าที่จะเห็นว่าเป็นสิ่งที่เป็นหน้าเป็นตา

    ที่มา ... ความเป็นภิกษุอยู่ที่พระวินัย


    หมายเลข 13334
    18 ธ.ค. 2567