สุเมธบัณฑิตออกบวชเป็นดาบส
ข้อความใน นิทานกถา อรรถกถาธัมมสังคณี ชื่อ อรรถสาลินี มีว่า
ได้มีนครชื่อว่า อมรวดี พราหมณ์นามว่าสุเมธ ซึ่งเกิดบริสุทธิ์ดีทั้งสองฝ่าย คือ ฝ่ายมารดา ๑ ฝ่ายบิดา ๑ ประสูติจากครรภ์อันบริสุทธิ์ ใครๆ กล่าวคัดค้านไม่ได้ ไม่มีใครรังเกียจด้วยชาติตระกูล กระทั่งถึงเครือตระกูลที่เจ็ด มีรูปงามน่าทัศนา น่าเลื่อมใส ประกอบด้วยความเป็นผู้มีรูปสมส่วนอย่างยิ่ง พราหมณ์นั้นไม่ทำการงานอย่างอื่น ได้แต่เรียนศิลปะสำหรับพราหมณ์อย่างเดียว ในกาลที่พราหมณ์นั้นยังเด็กอยู่นั่นแล มารดาบิดาก็ได้ทำกาลกิริยา ทีนั้นอำมาตย์ชื่อว่าราสิวัตทกนำบัญชีส่วยมาให้พราหมณ์นั้น แล้วเปิดคลังที่เต็มไปด้วยทอง เงิน แก้วมณี และมุกดา เป็นต้น แล้วบอกทรัพย์กระทั่งถึงเจ็ดชั่วตระกูลว่า ดูกร กุมาร ทรัพย์ของมารดา และบิดาของเธอเท่านี้ ของตา และยายเท่านี้ แล้วพูดว่า เธอจงคุ้มครองทรัพย์นี้
สุเมธผู้เป็นบัณฑิตคิดว่า บิดา และปู่เป็นต้นของเราอุตส่าห์รวบรวมทรัพย์นี้ไว้แล้ว เมื่อจะไปยังปรโลกก็ไม่ได้ถือเอาแม้กหาปณะหนึ่งไป แต่ว่าเราชอบที่จะกระทำเหตุแห่งการที่จะถือเอาไปได้ ดังนี้แล้ว จึงกราบทูลแก่พระราชา ให้ตีกลองป่าวประกาศในนคร ให้ทานแก่มหาชน แล้วบวชเป็นดาบส
ทรัพย์ที่ทุกท่านมีอยู่ จะถือเอาไปโลกอื่นได้ไหม ถ้าไม่รู้วิธีก็เอาไปไม่ได้เลย แต่ว่าถ้ารู้วิธี ก็สามารถที่จะเอาไปด้วยได้ คือ ด้วยการบำเพ็ญบุญกุศล ข้อความโดยละเอียดมีใน อรรถสาลินี อรรถกถาธัมมสังคณีปกรณ์ ซึ้งจะขอกล่าวถึงเพียงข้อความที่ทำให้ท่านผู้ฟังได้พิจารณาเห็นธรรมที่ควรประพฤติปฏิบัติตามได้
ที่มา ...