ผู้ที่เห็นประโยชน์แม้ความเบื่อก็เห็นว่าเป็นธรรม
ผู้ฟัง ท่านอาจารย์พูดถึงเรื่องความจริงช่วงนี้ว่า สำหรับคนที่อาจจะฟังมากแล้ว บางครั้งก็อาจจะเบื่อๆ ซึ่งสำหรับตัวหนูเอง บางครั้งก็เบื่อเหมือนกัน แต่ว่าก็เป็นความจริงที่ว่า ความเบื่อนั้นก็ปรากฏเป็นสภาพธรรมที่มีจริงๆ ในชีวิตประจำวัน เพราะฉะนั้นจะเบื่อ หรือไม่เบื่อยังไงก็คือความจริงในขณะนั้นที่แต่ละคนก็ต้องทราบใช่ไหมคะ ท่านอาจารย์
ท่านอาจารย์ ค่ะ อันนี้ก็เป็นการถูกต้อง ไม่ใช่คนฟังธรรมแล้วจะไม่เบื่อเลย น่าเบื่อ ไม่สนุก พาเราไปเล่นที่ไหน ทำอะไร ดูนก ดูต้นไม้ ก็จะดีกว่า เพลิดเพลินดีใช่ไหม เพราะฉะนั้นก็จะเห็นได้ว่า เพราะความติดในสิ่งที่เราเคยพอใจมาก จะยับยั้งไม่ให้เกิดความเบื่อในสิ่งซึ่งดูเหมือนกับว่าไม่เห็นจะมีอะไรที่จะน่าพอใจ เหมือนอย่างรูป เสียง กลิ่น รส โผฏฐัพพะใช่ไหม แต่ว่าเราเป็นผู้ที่เห็นประโยชน์
เพราะฉะนั้นทุกอย่างที่เกิดแล้วเป็นจริง ไม่มีใครปฏิเสธเลย แต่ต้องรู้ตามความเป็นจริงว่าไม่ใช่เรา ไม่ใช่ตัวตน และก็เป็นธรรมทั้งหมด จนกว่าเมื่อไหร่เป็นธรรมทั้งหมด เมื่อนั้นก็คือว่าถึงการที่สำเร็จกิจทั้งหลาย ไม่ต้องมีกิจใดๆ ที่จะต้องทำอีกแล้วคือ ถึงความเป็นพระอรหันต์ ถ้าตราบใดที่ยังไม่ถึง ก็จะไม่ทอดทิ้งที่จะยังคงเป็นคนที่อยู่ในเหวลึก ไม่ไต่ขึ้นมาสักทีหนึ่ง และก็มืดสนิทด้วย ทั้งๆ ที่มีหนทางจะขึ้นจากเหว แต่ไม่ใช่หนทางที่ง่าย และไม่ใช่หนทางที่เร็ว แต่ก็เป็นหนทางที่ผู้ที่ยังเพลิดเพลินอยู่ ก็อดจะเพลิดเพลินต่อไปไม่ได้ แต่ก็ไม่ทิ้งการที่เห็นประโยชน์ และรู้กำลังของเรา
อย่างคราวก่อนที่กล่าวถึงว่า กำลังง่วง แล้วก็จะฟังธรรมดี หรือว่าจะหลับดี เห็นไหม ชีวิตประจำวันจริงๆ มีความเป็นเราที่ต้องการจะหลับ อยู่มาตั้งหลายชั่วโมงแล้วยังไม่หลับเลยสักที จะรู้ลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ หรือจะหลับ นี่มาแล้วค่ะ เครื่องที่จะส่องถึงสัจจธรรมความจริงของเรา ว่าตัวเราคืออย่างนี้ เดี๋ยวนี้ ที่กำลังคิดอย่างนั้น และแม้แต่สติสัมปชัญญะที่ได้อบรมแล้วจะเกิด ถ้ามีปัจจัยก็เกิด ถ้าไม่มีปัจจัย ยังเป็นผู้ที่อบรมอยู่
เพราะฉะนั้นสิ่งที่มีจริงที่ได้สะสมมาทั้งหมด ก็มีปัจจัยเกิดให้เห็น เพื่อที่จะรู้ว่ากำลังของปัญญาถึงระดับไหน ถึงระดับที่เห็นคุณของปัญญา สติสัมปชัญญะ การรู้ลักษณะของสภาพธรรม หรือว่านอนก่อน ใช่ไหม นี่ก็เป็นสิ่งที่เป็นธรรมดา ไม่ทราบว่าวิทยากรท่านอื่นเป็น หรือเปล่าคะ
อ.ธีรพันธ์ เป็นครับ
ท่านอาจารย์ เห็นไหมคะ วิทยากรก็เป็น ใครก็เป็น เพราะเป็นความจริง เป็นสัจจธรรมซึ่งทุกคนไม่ปฏิเสธเลย และก็รู้ด้วยว่าเป็นอกุศล ดีกว่าที่เราจะไปคิดว่า ดี ใช่ไหม เมื่อเป็นอกุศลก็คือเรายังมีอกุศลระดับนั้นก็ยังมีอยู่
ที่มา ...