ปัญญาขั้นฟัง กับ ความไม่รู้ ความติดข้อง ความเป็นเรา
ข้อสำคัญที่สุดก็คือเรื่องของความไม่รู้กับเรื่องของความติดข้องในความเป็นตัวตนมากมายขนาดไหน ขนาดที่ว่าแม้ฟังอย่างนี้ก็จะได้รู้ตามความเป็นจริงว่าไม่สามารถที่จะละกิเลสได้เลยเพียงขั้นฟัง แล้วเวลาที่สติสัมปชัญญะมีปัจจัยที่จะเกิด กล่าวถึงผู้ที่ได้ฟังมานาน และก็มีปัจจัยที่สติสัมปชัญญะจะรู้ตรงลักษณะของสภาพธรรมเกิดแล้ว ความเป็นเราก็ยังคิดที่จะให้สติสัมปชัญญะเกิดมากกว่านั้น โดยแท้ที่จริงแล้วถ้าละความเป็นเราในขณะนั้น ก็มีปัจจัยที่สติสัมปชัญญะจะเกิด แต่เพราะเหตุว่าไม่มีปัญญาระดับถึงขั้นที่จะละความติดข้องในสิ่งที่ปรากฏก็มีความเป็นตัวตนพยายามต่อไปที่จะทำอะไรก็ได้เพื่อที่จะทำให้สติสัมปชัญญะเกิดบ่อยๆ นี่ก็เป็นเรื่องแต่ละคน เมื่อปัญญายิ่งเกิดก็จะยิ่งเห็นความละเอียดของสภาพธรรม และเมื่อสติสัมปชัญญะเกิดเมื่อไหร่ สิ่งที่ได้ยินได้ฟังทั้งหมดจะปรากฏกับสติสัมปชัญญะ
ที่มา ...