ทิฏฐิที่มีกำลังกล้าหรือคล้อยตามความเห็นของคนอื่น
สำหรับเรื่องของความเห็นผิดก็ยังแยกออกเป็นมีกำลังกล้าเพราะว่าสะสมความเห็นผิดๆ ด้วยตัวเอง บางคนเขาคิดของเขาขึ้นมาเองว่าต้องเป็นอย่างนั้นต้องเป็นอย่างนี้ แต่ที่คิดนั้นผิดทั้งนั้น แต่ว่าเขาคิดเอง เพราะฉะนั้นก็จะมีลัทธิที่แตกแยกออกไปอีกมากมายตามความคิดเห็น อาจจะมีการร้องเพลงกี่รอบ และก็บูชาเท่าไร แล้วก็จะขึ้นสวรรค์หรือจะทำอะไรก็แล้วแต่ นั่นก็เป็นเรื่องของความเห็นผิดต่างๆ ซึ่งถ้าสะสมมาก็จะเกิดเอง แต่ว่าบางคนตอนแรกก็ไม่ได้มีความเห็นผิด แต่ว่าฟังไปฟังมา ฟังมาฟังไปก็เลยเชื่อในความเห็นนั้น สามารถที่จะเปลี่ยนแม้จากความเห็นที่ถูกไปสู่ความเห็นที่ผิดได้ นั่นก็เป็นทิฏฐิที่เกิดร่วมกับโลภมูลจิต แล้วแต่ว่าจะเป็นอุเบกขาเวทนาหรือโสมนัสเวทนา และก็มีกำลังกล้าเป็นความเห็นของตนเอง หรือว่าอาศัยการใกล้ชิดชักชวนของบุคคลอื่นก็ทำให้ค่อยๆ คล้อยตาม ก็เป็นทิฏฐิประเภทที่มีกำลังอ่อนกว่าที่สะสมมาที่จะเกิดเอง ซึ่งภาษาบาลีก็มี ก็คงจะได้กล่าวถึงในภายหลัง แต่ว่าเป็นสภาพธรรมที่มีจริงในชีวิตประจำวัน ซึ่งถ้าไม่เกิดกับเราเอง แต่เวลาที่ได้ฟังความเห็นต่างๆ เราก็พอจะรู้ได้ว่าขณะนั้นจิตที่ทำให้คิดอย่างนั้น เชื่ออย่างนั้น กล่าวอย่างนั้น เป็นจิตที่มีความเห็นผิดเกิดร่วมกับโสมนัสเวทนา หรือว่ามีกำลังกล้าเป็นความเห็นของเขาเอง หรือว่าคล้อยตามความเห็นของคนอื่น
หมายเหตุ เสียงซ้ำ ๒ รอบ
ที่มา ...