ความเห็นผิดมีหลายรูปแบบ


    ทิฏฐิก็ออกมาหลายรูปแบบ หลายรูปแบบนี่จิตใครหรือจิตเรา ไม่ต้องไปคิดถึงคนอื่น ตัวอย่างทั้งหมดที่กล่าวไว้อยู่ที่ไหน ก็อยู่ที่เรานั่นเอง เพียงแต่เราจะรู้ว่าขณะไหนเป็นความเห็นผิดอะไร เป็นความเห็นผิดระดับไหน

    เพราะฉะนั้นที่จะรู้จักจิตนี้ ก็คือเมื่อได้ฟังแล้วก็รู้ว่ามีความเห็นผิดเกิดร่วมด้วยหรือไม่มีความเห็นผิดเกิดร่วมด้วย แต่ขณะที่มีความเห็นผิดเกิดร่วมด้วยจะไม่รู้ตัว ขณะที่กำลังมีโลภะ รู้หรือไม่ รู้ลักษณะของโลภะว่าไม่ใช่โทสะแต่เป็นเรา เพราะฉะนั้นเป็นความเห็นผิดหรือเปล่าที่ยึดถือโลภะนั้นเป็นเรา แต่ถ้าขณะนั้นไม่ใช่ความเห็น แต่ก็เป็นสิ่งที่เป็นอกุศล เป็นไปตามความคิดนึก เพราะเหตุว่าเวลาที่นอนหลับสนิทไม่มีความเห็นผิด ไม่เห็น ไม่ได้ยินอะไรหมดเลยทั้งสิ้น

    ที่มา ...

    พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 122


    หมายเลข 8805
    27 ม.ค. 2567