ความเห็นผิดจะไม่เกิดอีกเลย เมื่อดับทิฏฐานุสัย
อ.กุลวิไล โลภะเป็นสภาพธรรมที่ติดทุกอย่างยกเว้นโลกุตตรธรรม เพราะฉะนั้นเขาติดทั้งปรมัตถธรรม และก็บัญญัติด้วย ขณะที่เราเห็น ขณะนั้นเราก็มีความติดเหมือนกัน ติดในบัญญัติ เพราะว่าการเห็นเป็นโต๊ะ เป็นสิ่งของต่างๆ ดูเหมือนว่าจะเป็นบัญญัติแน่นอน ขณะนั้นมีบัญญัติเป็นอารมณ์ แต่ในขณะเดียวกันก็มีความติดข้องในบัญญัตินั้นด้วย แต่ไม่ใช่ขณะที่เป็นความคิดเห็นว่าโต๊ะมีจริง คนมีจริง นั้นเป็นความเห็นผิดที่มีความคิดในสภาพธรรมที่คลาดเคลื่อนจากความเป็นจริง แต่ถ้าความติดในบัญญัติเพราะเรามีสัญญาจำอยู่แล้วว่าสิ่งนี้เรียกว่าโต๊ะ สิ่งนี้เรียกว่าคน แต่ว่าเราก็ยังมีความติดข้องที่จะเห็น ที่จะได้ยิน ที่จะสัมผัสในสิ่งนั้น
ท่านอาจารย์ ถูกต้อง ปกติธรรมดาก็จะรู้ได้ว่าเป็นโลภมูลจิต ถ้าได้ฟังธรรมแล้วก็จะไม่มีความเห็นผิดเกิดร่วมด้วย แต่ไม่ได้ดับทิฏฐานุสัย เพราะเหตุว่ายังไม่ได้ประจักษ์ความจริงของสภาพธรรม เพราะฉะนั้นก็จะเป็นผู้ที่ไม่ประมาทใช่หรือไม่ เพียงขั้นฟังก็รู้ว่ายังไม่ได้ดับกิเลส ยังไม่ได้ดับความเห็นผิดที่เป็นทิฏฐานุสัย เพียงแต่ว่าวันหนึ่งวันใดจะเกิดทิฏฐิเกิดร่วมกับจิตในลักษณะใด ถ้าคลาดเคลื่อน เช่น หนทางปฏิบัติที่จะทำให้รู้แจ้งอริยสัจจธรรมคลาดเคลื่อนขณะไหน ขณะนั้นคือความเห็นผิด
หมายเหตุ เสียงซ้ำ ๒ รอบ
ที่มา ...