เห็นผิดในหนทางปฏิบัติ


    ถ้ามีความเห็นผิดเกิดร่วมด้วย ที่เห็นได้แม้แต่ผู้ที่ได้ศึกษาธรรมแล้ว แล้วไม่เข้าใจความจริงก็คือเห็นผิดในหนทางปฏิบัติที่จะทำให้รู้ลักษณะของสภาพธรรมในขณะนี้ตามความเป็นจริง ผู้ที่เห็นถูก สัจจญาณในอริยสัจ ๔ คือในหนทางที่ทำให้สามารถประจักษ์ลักษณะที่ไม่เที่ยงของสภาพธรรมที่เกิดแล้วปรากฏในขณะนี้ได้ โดยที่ไม่ไปคิดถึงสิ่งที่ยังไม่เกิดหรือสิ่งที่ผ่านไปแล้ว แต่ขณะนี้มีลักษณะของสภาพธรรมใดปรากฏ ถ้าปัญญาจะเกิดก็คือค่อยๆ เข้าใจถูกจากการฟัง และก็ไม่เป็นลูกศิษย์ของโลภะที่จะไปทำอย่างอื่น เพราะเหตุว่าขณะใดที่ไม่รู้ลักษณะของสิ่งที่ปรากฏ ขณะนั้นมีความเข้าใจว่าหนทางอื่นเป็นหนทางที่ถูก ขณะนั้นไม่ใช่สัจจญาณ

    ที่มา ...

    พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 123


    หมายเลข 8810
    27 ม.ค. 2567