เป็นผู้ที่รู้ฐานะว่าความรู้ของเราอยู่ระดับไหน
ไม่ใช่วันนี้หรือชาตินี้เท่านั้น ชาติก่อนๆ นับชาติไม่ถ้วน ทั้งความไม่รู้ ทั้งความติดข้องในสิ่งที่ปรากฏ แล้วเราจะหวังให้หมดไปโดยเร็วเป็นสิ่งที่เป็นไปไม่ได้เลย ก็ทำให้เราเริ่มรู้ว่าอะไรจริง ขณะนี้มีสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ และก็เกิดดับสืบต่อเร็วมาก เพราะฉะนั้น ก็ไม่ใช่มีแต่เห็น โลภะก็มี โทสะก็มี ความคิดนึกต่างๆ ก็มี เกิดดับสลับเร็วมาก แต่ปัญญาสามารถจะเริ่มเข้าใจถูก และก็เป็นผู้ที่รู้ฐานะตรงต่อความเป็นจริงว่าความรู้ของเราระดับไหน เพราะฉะนั้นไม่ใช่ว่าลูกศิษย์ของใครอยู่ที่ไหน และก็ไม่มีอกุศลจิตเกิดหรืออะไร ไม่ใช่เลย ทุกท่านเป็นสาวกผู้ฟังพระธรรมของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า ไม่ได้ไปแยกว่าเป็นลูกศิษย์ของใครที่ไหน แต่ว่าขณะที่ฟังมีความเข้าใจที่ถูกต้องในสิ่งที่ฟังแค่ไหน เพราะเหตุว่า การรู้จริงเป็นสิ่งที่ไม่ง่าย เพราะว่าอวิชชามีมาก โลภะก็ทำให้หลง ทำให้ติดข้องต้องการที่จะไปสู่ความเห็นผิด เพราะฉะนั้น ต้องเป็นผู้ที่ระวังจริงๆ รอบคอบจริงๆ เป็นผู้ที่ตรงต่ออริยสัจจะ ถ้าจะรู้ก็เป็นปัญญาที่ค่อยๆ รู้ขึ้น ค่อยๆ เข้าใจขึ้น อย่างที่ท่านผู้หนึ่งที่ท่านกล่าว แต่ก่อนพอฟังธรรม ปฏิบัติธรรม ท่านก็หวังที่จะเป็นพระโสดาบัน แต่เมื่อได้เข้าใจขึ้นเรื่อยๆ หลายๆ สิบปีต่อมา ท่านก็บอกว่าเพียงให้ท่านมีความเข้าใจถูกยิ่งขึ้นในลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏเพื่อที่จะสะสมไปแต่ละชาติ
ที่มา ...