กว่าจะรู้จริงๆ ว่าไม่ใช่เรา
ผู้ฟัง เมื่อกุศลจิตเกิดมีความเข้าใจในเรื่องของกรรมที่ได้กระทำไว้ และจะต้องมารับผลของกรรม ในขณะที่เป็นเรื่องเป็นราวนั้นก็มีลักษณะของสภาพธรรมที่ปรากฏ ทั้งสองลักษณะนี้ อันไหนที่จะทำให้ขัดเกลาในเรื่องของอกุศลได้มากกว่ากัน
ท่านอาจารย์ ก่อนจะได้ฟังธรรม มีเราแล้วก็มีเรื่องราวเยอะ แต่เมื่อได้ฟังธรรมแล้วก็คือเข้าใจถูกต้องว่า ถ้าไม่มีธรรมก็คือปรมัตถธรรม ไม่มีจิต ไม่มีเจตสิก ไม่มีรูป เราก็ไม่มี เรื่องราวต่างๆ ก็ไม่มี อะไรก็ไม่มี เพราะฉะนั้น จุดประสงค์แม้จะได้ฟังอย่างนี้ กว่าจะรู้จริงๆ ว่าไม่ใช่เรา ก็จะต้องอาศัยการน้อมไปที่จะเข้าใจให้ถูกต้องว่าสิ่งที่มีจริงๆ ก็คือจิต เจตสิก รูป เรื่องราวต่างๆ ก็จะสั้นลง
ที่มา ...
หมายเลข 9923
3 ก.ย. 2567