แต่ละคน แต่ละหนึ่งตามการสะสม
แม้แต่เมตตาเป็นสิ่งที่ดี เรามีระดับไหน สำหรับกรุณาคือความเข้าใจ เห็นใจในความทุกข์ของคนอื่น มี แต่ว่ามีกำลังถึงขนาดช่วยได้หรือเปล่าหรือว่าก็สงสารล่ะ ก็เข้าใจล่ะ ก็เห็นใจล่ะ แต่ว่าไม่สามารถที่จะช่วยได้ เพราะว่าสะสมมาที่จะไม่ไปเข้าใกล้เลือดหนองอะไรพวกนี้ก็เป็นไปได้ มุทิตา ไม่ว่าใครก็ตามที่ได้ลาภ ยศ สรรเสริญ สุข ผลของกุศลกรรม ยินดีด้วยในผลของกุศลนั้นหรือเปล่า ง่ายหรือยาก สำหรับแต่ละบุคคล อุเบกขา ความไม่หวั่นไหว เมื่อไม่สามารถที่จะช่วยได้ด้วยประการทั้งปวง ก็รู้แน่นอนว่าทุกคนไม่ว่าจะเป็นผู้เป็นที่รักมารดา บิดา บุตร ธิดา มิตรสหายก็เป็นผู้ที่มีกรรมเป็นของๆ ตนก็ไม่หวั่นไหว เพราะฉะนั้น แต่ละคนจะรู้จักตัวเองตามความเป็นจริงว่าง่ายต่อการที่จะมีเมตตา หรือง่ายต่อการที่จะมีกรุณาระดับไหน ง่ายต่อการที่จะมีมุทิตา ง่ายต่อการที่จะพิจารณาถึงกรรม และมีความเข้าใจ ไม่หวั่นไหว ไม่ว่าบุคคลนั้นจะได้รับสุขทุกข์เพราะอะไร เป็นใคร แต่ก็เป็นเรื่องเฉพาะตัวที่จะรู้ได้ และก็รู้ว่ายังขาดอะไร ก็อาจจะเป็นผู้ที่อบรม แต่ละคน แต่ละหนึ่งตามการสะสม จะเหมือนกันไม่ได้เลย มีความยิ่งหย่อน แม้ในเรื่องของพรหมวิหาร ในเรื่องของอธิบดี ฉันทะ วิริยะ จิตตะ วิมังสา ก็เป็นเรื่องเฉพาะตัวๆ
ที่มา ...