ปัญญาเห็นความไม่มีสาระของสัญญา

ผู้ฟัง อย่างนั้นก็ไม่มีใครสามารถจะทำร้ายเราได้ หมายถึงว่าคนที่มายั่วโมโห

ท่านอาจารย์ เป็นเรื่องที่เราคิด

ผู้ฟัง แต่จริงๆ ไม่ใช่

ท่านอาจารย์ จริงๆ อยู่คนเดียวในโลกส่วนตัว ซึ่งมีสภาพธรรมปรากฏ และดับ และสัญญาก็จำ และก็ปรุงแต่งคิดตลอดจนตาย ยังจำสิ่งที่ได้คิดจนตาย ว่าคิดถึงใคร เมื่อไร ยังไง ทำอะไรไว้บ้าง โดยที่ว่าไม่รู้ลักษณะของสภาพธรรมซึ่งแท้จริงก็เกิดแล้วดับแล้วหมดไม่มีอะไรเหลือเลย

ที่มา ...

พื้นฐานพระอภิธรรม ตอนที่ 173