มีเมตตา ไม่โต้ตอบ

พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย จริยาปิฎก เล่ม ๙ ภาค ๓ - หน้าที่ 536

อรรถกถาเอกราชจริยาที่ ๑๔

ในครั้งนั้น พระมหาสัตว์ทรงอุบัติเป็นโอรสพระเจ้ากรุงพาราณสี.ครั้นทรง เจริญวัยถึงความสำเร็จศิลปะทุกแขนง ครั้นพระบิดาสวรรคต จึงครองราชสมบัติ มีพระนามประกาศว่า เอกราช

ในบทนั้นมีเรื่องราวตามลำดับดังต่อไปนี้ .

ได้ยินว่า ครั้งนั้นพระมหาสัตว์ทรงให้สร้างโรงทาน ๖ แห่งคือที่พระทวาร ๔ ด้าน ของพระนคร ท่ามกลางพระนคร ๑ ที่ประตูพระ นิเวศน์ ๑ ทรงให้ทานแก่คนยาก จนและคนเดินทางเป็นต้น. ทรงรักษาศีลทรงรักษาอุโบสถ ทรงถึงพร้อมด้วย ขันติ เมตตาและความเอ็นดู ทรงยินดีสรรพสัตว์ดุจมารดาบิดายินดีบุตรที่นั่งบน ตัก ทรงครองราชสมบัติโดยธรรม.อำมาตย์ของพระองค์คนหนึ่ง คิดขบถภายใน พระนครปรากฏขึ้นในภายหลัง.พวกอำมาตย์พากันกราบทูลแด่พระราชา. พระราชาทรงคอยสังเกตทรงรู้ชัด ด้วยพระองค์ จึงตรัสให้เรียกอำมาตย์นั้นมารับสั่ง ว่า อ้ายคนอันธพาลเจ้าทำกรรมไม่สมควร เจ้าไม่ควรอยู่ในแว่นแคว้นของเรา จงถือเอาทรัพย์และพาลูกเมียไปอยู่ที่อื่น แล้วทรงขับไล่ออกจากแว่นแคว้น.