อกุศลวิตกเป็นอันมาก...เกิดจากตัณหา
พุทธรักษา
วันที่ 10 ม.ค. 2552
หมายเลข 10884
อ่าน 1,191
ขอเสนอลิ้งค์ของพระสูตรที่กล่าวถึง ในกระทู้นี้
พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 390
๓. สูจิโลมสูตร
ว่าด้วยราคะและโทสะมีอัตภาพเป็นเหตุ
ความคิดเห็นที่ 3
choonj
วันที่ 11 ม.ค. 2552
อัตภาพนี้ได้มีแล้วเกิดแล้ว ตอนนี้ก็ต้องมาเจริญทางพ้นทุกข์เป็นหน้าที่ ทั้งๆ ทีไม่รู้ว่าอัตภาพนี้เกิดมาจนเป็นเราได้อย่างไรและตั้งแต่เมื่อไรเอาอะไรไปแลกมา ครับ
ความคิดเห็นที่ 4
pornpaon
วันที่ 11 ม.ค. 2552
ฉะนั้น การไม่ระลึกรู้สภาพธรรมคือ นาม รูป ตามความเป็นจริงก็ไม่รู้ลักษณะของสภาพธรรมนั้นๆ ที่เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัยคือ โลภะ เกิดขึ้น ทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกาย ทางใจ เกิดเมื่อไร อย่างไรโทสะ ที่เกิดขึ้น ไม่ใช่ตัวตน แต่เป็นสภาพธรรม อย่างไรการเห็น การจำได้ ตามปกติในชีวิตประจำวันก็ไม่เคยรู้ว่าเป็น "ธรรม" อย่างไร.
๐ ๐ ๐ ๐ ๐
กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์สุจินต์
ขออนุโมทนาคุณพุทธรักษา
ขออนุโมทนาในกุศลจิตและกุศลวิริยะของทุกท่าค่ะ