การพิจารณาความตาย....
การที่เราพิจารณาความตายอยู่เนื่องๆ มันช่วยให้เรามีเมตตาต่อคนรอบข้างมากขึ้นเพราะคิดว่าเวลาที่เหลืออยู่ เราควรที่จะเป็นมิตรต่อกัน เคยได้อ่านหนังสือจากมูลนิธิฯที่คำนวณเวลาที่เหลืออยู่ว่า เราจะมีชีวิตอยู่ได้นานกี่วัน ก็จะจากโลกนี้ไป ดิฉันอ่านแล้วมีความรู้สึกว่า มีประโยชน์สำหรับตัวเองมากเลย สามารถช่วยลดความโลภลงได้ หากท่านใด ยังไม่เคยอ่าน ลองอ่านดูนะค่ะ สามารถช่วยให้ใจเราสงบได้ค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะคุณอุ้ม
เห็นด้วยค่ะ... ดิฉันก็อยู่ในช่วงที่เครียดกับธุรกิจที่ทำอยู่มาก ทั้งความกดดันจากคนรอบข้าง สภาวะเศรษฐกิจที่กระทบธุรกิจนำเข้า แต่... พอถึงเวลาที่ผลของกุศลให้ผล จึงได้สนใจศึกษาพระธรรม ซึ่งย้อนกลับไปมอง ถึงได้รู้ว่า เราวิปลาสไปมากจริงๆ ชีวิตเป็นของน้อย และข้ามไปข้ามมาจริงๆ ค่ะ
สภาพธรรมปรากฏอยู่ แต่ไม่เคยรู้ ไม่เคยศึกษาสภาพธรรมนั้นเลย เช่น การหลับตาขณะนั้นก็ไม่มีทรัพย์สินอยู่จริง ถ้าที่เคยคุยกับเพื่อนที่ทำธุรกิจด้วยกัน ก็ปลอบเค้าว่า ชาติหน้าไม่รู้ จะได้เป็นคนหรือเปล่า อาจจะเป็นสุนัขหรือแมว ซึ่งก็จำไม่ได้เลยว่าเคยทำงานทำการอะไรมา ดังนั้น ปัจจุบันคือ เลี้ยงชีพให้ร่างกายพออยู่รอดที่จะศึกษาพระธรรมให้เข้าใจจริงๆ และเจริญกุศลทุกประการตามสมควร อายุ 20 กว่าๆ ไม่ได้แปลว่าจะตายช้ากว่าคนอายุ 75 เลย เพราะความไม่แน่นอน และบังคับบัญชาไม่ได้ อีกไม่กี่ปีก็จะถูกเรียกว่า วัยชรา ซึ่งน้อยมากจริงๆ ถ้าเข้าใจคำว่าจิรกาลภาวนา จะรั้งรอที่จะศึกษาพระธรรมไม่ได้เลย เพราะอายุขัยนั้นน้อยมาก เมื่อเทียบกับอกุศลที่สะสมมาในสังสารวัฏฏ์ฎ์อันยาวนาน ไม่รู้กี่อสงไขย ซึ่งความเข้าใจพระธรรมยังน้อยมากจริงๆ สาระของชีวิตคือความเข้าใจพระธรรม และเจริญกุศลทุกประการ ค่ะ
การระลึกถึงความตายเนืองๆ ทำให้เป็นผู้ไม่ประมาทที่จะอบรมเจริญกุศลทุกประการ และเป็นผู้ไม่ประมาทที่จะน้อมระลึกลักษณะสภาพธรรมที่กำลังปราฎขณะนี้ตามความเป็นจริงค่ะ
ขออนุโมทนาค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
พระผู้มีพระภาคตรัสว่า "วันคืน ย่อมผ่านพ้นไป ชีวิตย่อมสั้นเข้า อายุของสัตว์ทั้งหลาย ย่อมสิ้นไป ดุจน้ำแห่งแม่น้ำน้อย ย่อมสิ้นไป ฉะนั้น" (จาก...ทุติยอายุสูตร สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่มที่ ๒๕)
ในภพนี้ชาตินี้ ชีวิตของแต่ละบุคคลจะดำเนินต่อไปอีกนานเท่าใด ไม่มีผู้ใดสามารถล่วงรู้ได้ จึงควรเป็นอย่างยิ่งที่จะดำเนินชีวิตของตนให้ถูกต้องดีงาม ไม่ตั้งอยู่ในความประมาท ด้วยการศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง แล้วน้อมประพฤติปฏิบัติตาม เพราะอาศัยการศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรมเท่านั้น จึงจะเป็นไปเพื่อความเจริญขึ้นของปัญญา และสามารถดับกิเลสได้ในที่สุด ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
