เคารพในสมาธิ/ฉลาดในการน้อมจิตไปในสมาธิ
ได้อ่านเจอข้อความเหล่านี้ในพระสูตร แต่จำไม่ได้ว่าพระสูตรไหนค่ะ
ขอท่านวิทยากรช่วยอธิบายทีค่ะ เพื่อเป็นประโยชน์ต่อผู้ที่เข้าใจว่า
ต้องไปทำสมาธิค่ะ
ในอรรถกถาสัทธรรมปฏิรูปกสูตร ท่านอธิบายข้อนี้ว่า ดังนี้ผู้ไม่ยังสมาบัติ ๘ ให้เกิด หรือไม่ทำความเพียร เพื่อความเกิดสมาบัติเหล่านั้น ชื่อว่าไม่มีความเคารพในสมาธิ..ส่วนผู้ใดยังสมาบัติ ๘ ให้เกิด หรือทำความเพียร เพื่อความเกิดสมาบัติเหล่านั้น ชื่อว่ามีความเคารพในสมาธิ.
ก่อนอื่นต้องเข้าใจคำว่าสมาธิในที่นี้ก่อนว่าหมายถึง การเจริญสมถภาวนาที่ถูกต้อง เป็นสัมมาสมาธิ ไม่ใช่มิจฉาสมาธิที่ไปทำกันด้วยความไม่รู้ ด้วยความโลภ ด้วย ความไม่เข้าใจ ต้องเป็นเรื่องของปัญญา และยุคสมัยที่แตกต่างกันก็เป็นสิ่งที่ต้อง พิจารณาด้วยเช่นกัน ในสมัยครั้งพุทธกาลไม่มีการปรากฏว่าให้ทุกคนมานั่งสมาธิ กลุ่มๆ แต่มีปรากฏว่ามีผู้ฟังธรรม มีผู้ที่บรรลุเพราะการฟังพระธรรมเป็นจำนวนมาก ไม่ควรถือเอาเพียงข้อความตอนใดตอนหนึ่งเท่านั้น แต่ควรศึกษาให้ทั่วๆ โดยละเอียดจะได้ไม่เข้าใจผิดในคำสอนครับ
