โมหสูตรที่ ๓
pornpaon
วันที่ 30 เม.ย. 2552
หมายเลข 12155
อ่าน 1,024
[เล่มที่ 45] พระสุตต้ตตปิฎก ขุททกนิกาย อิติวุตตก เล่ม ๑ ภาค ๔ - หน้า ๘๔
โมหสูตรที่ ๓
จริงอยู่ ความไม่รู้นั้นมีประเภทหลายอย่าง ความไม่รู้ในทุกข์ ความไม่รู้ในเหตุให้ เกิดทุกข์ ความไม่รู้ในการดับทุกข์ ความไม่รู้ในข้อปฏิบัติให้ถึงความดับทุกข์ ท่านกล่าวว่า โมหะ เพราะอรรถว่าเป็นเหตุให้หลง หรือหลงไปเอง หรือเป็นเพียง ความหลงเท่านั้น โมหะนั้นมีความที่จิตมืดเป็นลักษณะ หรือมีความไม่รู้เป็น ลักษณะ มีความไม่แทงตลอดเป็นรส หรือ มีความปกปิดสภาพอารมณ์เป็นรส มี การปฏิบัติหลงลืมเป็นอาการปรากฏ หรือ ปรากฏมืดมัวเป็นอาการปรากฏ มีการ ไม่ใส่ใจเป็นปทัฏฐาน เป็นรากแห่งอกุศลทั้งหมด
ที่มา...