ชนะตนเองได้ประเสริฐ [เรื่องพระกุณฑลเกสีเถรี]

[เล่มที่ 41] พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย คาถาธรรมบท เล่ม ๑ ภาค ๒ ตอน ๒- หน้าที่ 444

โย จ คาถาสตํ ภาเส อนตฺถปทสญฺหิตา เอกํ ธมฺมปทํ เสยฺโย ยํ สุตฺวา อุปสมฺมติ. โย สหสฺสํ สหสฺเสน สงฺคาเม มานุเส ชิเน เอกญฺจ เชยฺยมตฺตานํ ส เว สงฺคามชุตฺตโม. "ก็ผู้ใด พึงกล่าวคาถาตั้งร้อย ซึ่งไม่ประกอบ ด้วยบทเป็นประโยชน์; บทแห่งธรรมบทเดียวที่บุคคล ฟังแล้วสงบระงับได้ ประเสริฐกว่า (การกล่าว คาถาตั้ง ๑๐๐ ของผู้นั้น) ผู้ใด พึงชนะมนุษย์ พันหนึ่งคูณด้วยพันหนึ่ง (คือ ๑ ล้าน) ในสงคราม ผู้นั้น หาชื่อว่า เป็นยอดแห่งชนผู้ชนะในสงครามไม่, ส่วนผู้ใดชนะตนคนเดียวได้, ผู้นั้นแล เป็นยอดแห่ง ผู้ชนะ ในสงคราม"