ว่าด้วยพระพุทธเจ้าไม่รับคำด่าของพราหมณ์ [อักโกสกสูตร]

[เล่มที่ 25] พระสุตตันตปิฎก สังยุตตนิกาย สคาถวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒[เล่มที่ 25] - หน้าที่ 203

อักโกสกสูตร

ว่าด้วยพระพุทธเจ้าไม่รับคำด่าของพราหมณ์

....ย่อมบริโภคด้วยกัน ย่อมการทำตอบกัน เรานั้นไม่บริโภคร่วม ไม่ กระทำตอบ ด้วยท่านเป็นอันขาด ดูก่อนพราหมณ์ เรื่องมีการด่า เป็นต้นนั้น เป็นของท่านผู้เดียว ดูก่อนพราหมณ์ เรื่องมีการด่าเป็น ต้นนั้นเป็นของท่านผู้เดียว.

อ. บริษัทพร้อมด้วยพระราชา ย่อมทราบพระโคดมผู้เจริญ อย่างนี้ว่าพระสมณโคดมเป็นพระอรหันต์ ก็เมื่อเป็นเช่นนั้น ไฉน พระโคดมผู้เจริญ จึงยังโกรธอยู่เล่า.

[๖๓๓] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสว่า

ผู้ไม่โกรธ ฝึกฝนตนแล้ว มีความเป็น อยู่สม่ำเสมอ หลุดพ้นแล้ว เพราะรู้ตอบ สงบ คงที่อยู่ ความโกรธแล้ว ผู้นั้นเป็น ผู้โกรธตอบบุคคลผู้โกรธแล้ว ผู้นั้นเป็น ผู้ลามก กว่าบุคคลนั้นแหละ เพราะการ โกรธตอบนั้น บุคคลไม่โกรธตอบบุคคล ผู้โกรธแล้ว ชื่อว่าย่อมชนะสงครามอัน บุคคลชนะได้โดยยาก ผู้ใดรู้ว่าผู้อื่นโกรธ แล้วเป็นผู้มีสติสงบเสียได้ ผู้นั้นชื่อว่าย่อม ประพฤติประโยชน์แก่ทั้งสองฝ่าย คือแก่ ตนและแก่บุคคลอื่น เมื่อผู้นั้นรักษา ประโยชน์อยู่ทั้งสองฝ่าย คือของตนและ ของบุคคลอื่น ชนทั้งหลายผู้ไม่ฉลาดใน ธรรมย่อมสำคัญบุคคลนั้นว่า เป็นคนเขลา ดังนี้