ปริยัติ...เพื่อน้อมสู่ปฏิบัติ
ข้อความบางตอนจากการบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ซึ่งท่าน
แสดงให้เห็นเหตุและผลต้องตรงกัน เมื่อมีเหตุคือความเข้าใจในพระธรรมซึ่งเป็นปริยัติเป็นพระพุทธพจน์ เป็นสิ่งที่มีจริงมีลักษณะสภาพธรรมจริงๆ เมื่อมีความเข้าใจ โดยไม่ใช่เพียงจำคำ หรือเรื่องราวต่างๆ ได้ ความเข้าใจนั้นจึงเป็นเหตุให้น้อมไปสู่การปฏิบัติได้
เพราะน้อมก็คือความเข้าใจที่น้อมไป น้อมไปสู่การประพฤติปฏิบัติตามกุศลทุกประการ
สูงสุดก็คือ สติปัฏฐานเกิดน้อมไปสู่การระลึกลักษณะสภาพธรรมตรงตามความเป็นจริง
จนกระทั่งไปสู่การรู้แจ้งอริยสัจจธรรม....
ผู้ที่เห็นคุณของพระรัตนตรัย มีพระรัตนตรัยเป็นสรณะ ย่อมไม่ขาดการฟัง
พระธรรม ซึ่งเป็นปริยัติธรรม มิฉะนั้น แล้วชีวิตวันหนึ่งๆ ก็อยู่ไปๆ โดยไม่รู้ลักษณะ
สภาพธรรมตามความเป็นจริง ข้อสำคัญที่สุดสำหรับผู้ที่ฟังพระธรรม และศึกษา
พระธรรม ก็คือว่า ต้องรู้ว่าเพื่อน้อมประพฤติปฏิบัติตาม เท่าที่สามารถจะกระทำได้ อย่าเป็นเพียงผู้ฟัง คงจะต้องกล่าวถึงบ่อยๆ ว่า ขออย่าได้เป็นผู้ที่เพียงฟัง
แต่ต้องฟังเพื่อที่จะได้ประพฤติปฏิบัติตาม จึงชื่อว่าเป็นผู้ที่เคารพในพระธรรมจริงๆ
กราบอนุโมทนาท่านอาจารย์ค่ะ...
" ขออย่าได้เป็นผู้ที่เพียงฟัง
แต่ต้องฟังเพื่อที่จะได้ประพฤติปฏิบัติตาม
จึงชื่อว่าเป็นผู้ที่เคารพในพระธรรมจริงๆ "
ขอขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ
ขอบพระคุณและขออนุโมทนาพี่เมตตา ครับ เป็นเครื่องเตือนใจที่ดีมาก ครับ
ขอนอบน้อมต่อพระรัตนตรัยและอาจารย์สุจินต์ด้วยเศียรเกล้า ขอกราบขอบพระคุณและขออนุโมทนาคุณพี่เมตตาด้วยเศียรเกล้าครับ เป็นเครื่องเตือนใจที่ดีมากอย่างคุณคำปันบอกครับ และก็ขออนุโมทนาบุญกับทุกๆ ท่านที่มีสัมมาทิฏฐิด้วยเศียรเกล้าอีกครั้งครับการสนทนาธรรมตามการเป็นอุดมมงคล
“น้อมประพฤติปฏิบัติตาม” เพราะเหตุว่าทุกคนยังปฏิบัติตามทันทีไม่ได้ตรงตามที่ได้เข้าใจ เช่น เข้าใจว่า โลภะไม่ดี โทสะไม่ดี โมหะไม่ดี แต่ว่าใครจะละโลภะ โทสะ โมหะ ได้ในเมื่อปัญญายังไม่เจริญขึ้นถึงขั้นที่จะละได้ เพราะฉะนั้นทุกคนฟังพระธรรมเพื่อเข้าใจในเหตุในผล อกุศลเป็นอกุศล เป็นโทษ กุศลเป็นกุศล ไม่เป็นโทษ ถ้าเข้าใจอย่างนี้แล้วก็น้อมไปที่จะละอกุศล และเจริญกุศลยิ่งขึ้น ไม่ใช่ยังเป็นผู้ที่แข็งกระด้าง ว่ายาก
เชิญคลิกอ่าน..น้อมประพฤติปฏิบัติตาม
ผมขอกราบอนุโมทนาแทบเท้าท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ และท่านวิทยากรทุกท่านนะครับ
เป็นคำเตือนสติที่ดีมากจริงๆ ครับเรื่องประพฤติตามคำสอนให้ได้เป๊ะๆ ก็ยากเหมือนกันนะครับ
ที่จะปฏิบัติได้จริงตามที่ได้ฟัง
บางทีรู้ว่าทำอย่างนี้สะสมโลภะตั้งเท่าไหร่ แต่ก็ยังทำอยู่
หรือทำแบบนี้เป็นการเสียดสีและถือวิสาสะผู้อื่น ก็ยังทำอยู่ ฯลฯ
ถ้าง่าย คงไม่ใช่คำสอนในพระพุทธศาสนาเป็นแน่ ที่ฟังแล้วปฏิบัติตามได้ทันใจเลย อย่างกับว่าจะบังคับบัญชาให้สะสมแต่สิ่งที่ดีได้
อย่างเช่น ฟังเรื่องเมตตา รู้ชื่อเมตตา แต่จริงๆ เมตตาเกิดน้อยมาก
เห็นแต่อกุศลคนอื่นเต็มไปหมด ก็นี่แหละครับ ยากตรงนี้ ยากจริงๆ
ส่วนใหญ่ผู้ที่เปิดเผยตนว่าศึกษาธรรม ทำพลาดไม่ได้เลยนะครับ ต้องประเสริฐดั่งพระอรหันต์ในทุกสถานการณ์
มิฉะนั้น ถ้าพลาดล่ะก็ มักจะโดนกระแนะกระแหน ว่าได้แต่ฟังไม่ปฏิบัติเลย
หรือหาว่าบ่นเพ้อธรรมได้อีก