สติกั้นกระแสของอกุศล

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

โดยปกติของปุถุชนแล้ว เป็นผู้ตกไปในฝักฝ่ายของอกุศลเสียเป็นส่วนใหญ่ เป็นผู้มีโทษมาก เพราะกาย วาจา และใจ เป็นไปกับด้วยอกุศล ตามความเป็นจริงแล้ว ถ้าจิตไม่ได้เป็นไปในทาน ไม่ได้เป็นไปในศีล ไม่ได้เป็นไปในการอบรมเจริญความสงบของจิตและการอบรมเจริญปัญญาแล้ว เป็นอกุศลทั้งนั้น (เมือไม่กล่าวถึงขณะที่เป็นวิบาก และ กิริยา) มีเพียงกุศลเกิดแทรกสลับกับอกุศล เท่านั้นจริงๆ ซึ่งขณะที่ิจิตเป็นกุศล ประกอบด้วยโสภณเจตสิกฝ่ายดีประการต่างๆ มีศรัทธา หิริ โอตัปปะ อโลภะ อโทสะ สติ เป็นต้น ย่อมเป็นการกั้นกระแสของอกุศล

เนื่องจากว่าใน ขณะที่เป็นกุศลอกุศลก็เกิดไม่ได้ โดยไม่มีตัวตนที่ไปกั้น แต่เป็นธรรมฝ่ายดีที่เกิดขึ้นทำกิจหน้าที่ ซึ่งจะต้องค่อยๆ เจริญกุศล เห็นประโยชน์ของความดีประการต่างๆ [ไม่เห็นว่าอกุศลดีกว่ากุศล] โดยเฉพาะอย่างยิ่ง คือ การฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญา ซึ่งจะเป็นไปเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูก เป็นไปเพื่อละคลายกิเลส จนกระทั่งสามารถดับได้ในที่สุด การอบรมเจริญปัญญา เป็นการอบรมที่จะต้องอาศัยกาลเวลาที่ยาวนาน ได้ฟังพระธรรมในชาตินี้ก็สะสมไว้เป็นที่พึ่งต่อไปในภายหน้า ความเข้าใจไม่สูญหายไปไหน มีแต่จะสะสมเพิ่มมากยิ่งขึ้น เมื่อไม่ขาดการฟังพระธรรม ครับ

... ขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่เมตตา และ ทุกๆ ท่านครับ ...

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ

" ... เมื่อไหร่ที่รู้สิ่งที่กำลังปรากฏ สามารถสละทุกอย่างได้เป็นทานบารมี

เพราะฉะนั้นความเข้าใจถูกเห็นถูกซึ่งเป็นปัญญาเท่านั้น ที่จะเป็นปัจจัยให้สติกั้น กระแสอาสวะ สติกั้นกระแสของอกุศลได้ ... "

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลวิริยะของพี่เมตาตาครับ

"ได้ ฟังพระธรรม ในชาตินี้ก็ สะสมไว้เป็นที่พึ่ง ต่อไปในภายหน้า ความเข้าใจไม่สูญหาย ไปไหน มีแต่จะสะสม เพิ่มมากยิ่งขึ้นเมื่อไม่ขาด การฟังพระธรรม"

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาในกุศลจิตของพี่เมตตา อ.คำปั่น และทุกท่านค่ะ

ขอบพระคุณและขออนุโมทนาครับ