เด็กวัด

ขอนอบน้อมแด่พระรัตนตรัย1.1 การช่วยเหลือเป็นสิ่งที่ดีครับ แต่ก็ควรดูว่า ผู้นั้นต้องการให้ช่วยเหลือหรือไม่ หากยัง

ให้ช่วยเหลืออยู่ ก็ควรทำ ส่วนอกุศลของแต่ละคนก็เกิดขึ้นได้เป็นธรรมดา ก็ขออนุโมทนา

บุญ มา ณ ที่นี้ ที่ช่วยถือของพระภิกษุครับ1.2 พระภิกษุ ไม่ควรให้ของที่ยังไม่ได้ฉันเรียบร้อย ควรฉันให้เรียบร้อยก่อนครับ ถึงจะ

แบ่งให้ได้ เพราะ หากให้ก่อน ผู้ที่ถวาย ก็ทำให้ผู้ถวาย มีศรัทธาตกไปครับ ยกเว้นไว้

แต่มารดา บิดา ที่สามารถแบ่งให้ได้เลยครับ

1.3 สำหรับการรับอาหารบิณฑบาต ของพระภิกษุ มีพระพุทธบัญญัติไว้ครับว่า ภิกษุพึงรับ

อาหาร พึงรับพอประมาณ เพียงเสมอขอบบาตร บาตรหนึ่งครับ การรับเกินประมาณ ต้อง

อาบัติปาจิตตีย์ครับ

เชิญคลิกอ่านที่นี่ครับ... การที่ภิกษุรับบิณฑบาต จนเต็มบาตร

1.4 ควรเดินตามท่านไปข้างหลัง เป็น สิ่งที่สมควรที่สุดครับ ไม่เดินไปด้านข้างครับ2.จุลกฐิน คือ กฐินน้อย มีเวลาทำน้อย ต้องทำด้วยความรีบร้อนรีบด่วน เป็นกฐินฉุกละหุก

เพราะต้องทำทุกอย่างให้แล้วเสร็จภายในวันเดียว นับตั้งแต่หาฝ้ายมาปั่นทอทำเป็นด้าย

แล้วเย็บให้สำเร็จเป็นจีวรนำไปทอดถวายสงฆ์ ซึ่งจุลกฐิน เป็นประเพณีสมัยปัจจุบันที่คิด

กันขึ้นมาเอง ไม่มีในพระบัญญัติและสมัยพุทธกาลครับ

ขอขอบพระคุณและอนุโมทนาอาจารย์ประเชิญ ที่ให้ความเข้าใจถูกต้องในพระวินัยครับ

3.วิหารทาน มีในพระไตรปิฎกครับ หมายถึง การถวายวิหาร สร้างวิหาร ถวายแด่สงฆ์ ชื่อ

ว่า วิหารทาน การให้วิหารที่ถวายแด่งสงฆ์ที่มาจากทิศทั้ง 4 ซึ่งการถวายวิหารทาน มีผล

บุญ คือ มีผลมากกว่า การถวายทานกับพระภิกษุสงฆ์มีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข แต่การถึง

สรณคมณ์ มีผลมากกว่า การถวายวิหารทาน คือ ถวายวิหารแด่พระภิกษุงสงฆ์ เป็นต้น

ดังข้อความในพระไตรปิฎกที่แสดงคำว่า วิหารทานครับ พระสุตตันตปิฎก อังคุตตรนิกาย สัตตก-อัฏฐก-นวกนิบาต เล่ม ๔- หน้าที่ 788 ส่วนทานนอกนี้ คือ วิหารทาน บิณฑบาต สิกขา การเจริญเมตตา ย่อมไม่ถึงเสี้ยว

ที่ ๑๖ ของท่านผู้พิจารณา โดยความสิ้นไป.

พระสุตตันตปิฎก ทีฆนิกาย สีลขันธวรรค เล่ม ๑ ภาค ๒ - หน้าที่ 67

[๒๓๕] ข้าแต่พระโคดมผู้เจริญ ก็ยัญอย่างอื่นซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียม

น้อยกว่า มีผลมากกว่า และมีอานิสงส์มากกว่ากว่ายัญสมบัติ ๓ ประการ มีบริวาร ๑๖

นี้ กว่านิตยทานอันเป็นอนุกูลยัญกว่าวิหารทาน กว่าสรณคมน์ และกว่าสิกขาบทเหล่านี้

ยังมีอยู่หรือ. มีอยู่พราหมณ์. ยัญอย่างอื่นซึ่งใช้ทรัพย์น้อยกว่า มีการตระเตรียมน้อย

กว่ามีผลมากกว่าและมีอานิสงส์มากกว่า กว่ายัญสมบัติทั้ง ๓ ประการ ซึ่งมีบริวาร ๑๖

นี้ กว่านิตยทานอันเป็นอนุกูลยัญ กว่าวิหารทาน กว่าสรณคมน์และกว่าสิกขาบทเหล่านี้.

อุทิศกุศลให้สรรพสัตว์

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น ขออนุญาตร่วมสนทนาด้วยครับ (ในบางประเด็น) -การช่วยเหลือผู้อื่น ขวนขวายในสิ่งที่เป็นประโยชน์ย่อมเป็นสิ่งที่สมควร ไม่ว่าจะเป็นใครก็ตาม ไม่ได้จำกัด ขึ้นอยู่กับว่าจะมีจิตน้อมไปในทางที่เป็นกุศลนั้นๆ หรือไม่ เมื่อช่วยเหลือ ย่อมเป็นสิ่งที่ดี เป็นกุศลจิตที่เกิดขึ้น เป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลสของตนเอง

-พระภิกษุนำอาหารบิณฑบาตอันตนได้มาจากมือของคนที่มิใช่บรรพชิต มีส่วนเลิศอันตนหรือบรรพชิตอื่นยังมิได้ฉันเลย ให้แก่ผู้อื่น อย่างนี้ ผิด เป็นสิ่งที่ไม่สมควร เพราะเป็นการยังศรัทธาของผู้ถวายให้ตกไป ยกเว้น ให้แก่มารดาบิดา แต่ถ้าฉันแล้ว เหลือก็สามารถแจกจ่ายให้แก่ผู้อื่นได้ เพราะพระภิกษุท่านละการบริโภคอาหารในเวลาวิกาล และ เป็นผู้ไม่สะสมอาหาร

-พระภิกษุ เป็นเพศบรรพชิต เป็นเพศที่จะต้องขัดเกลากิเลสอย่างยิ่ง อาหารบิณฑบาตที่รับ ก็จะต้องเพียงเพื่อยังอัตภาพให้เป็นไปเท่านั้น เพื่อจะได้ทำให้มีชีวิตดำรงอยู่ได้เพื่อศึกษาพระธรรม และน้อมประพฤติปฏิบัิติตามพระธรรม ต่อไป ไม่ใช่เป็นผู้มักมาก โลภมาก เพราะการมักมาก หรือ โลภมาก นั้น ไม่ได้เป็นไปเพื่อขัดเกลากิเลสเลย มีแต่จะพอกพูนกิเลสให้มีมากขึ้น ครับ ...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของคุณผเดิม,คุณผ้าเช็ดธุลี และทุกๆ ท่านครับ...

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขอบคุณในกุศลจิตของทุกๆ ท่าน และขออนุโมทนาครับ

* * * ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น * * *

กราบขอบพระคุณอาจารย์ที่เคารพยิ่ง และ ขออนุโมทนากุศลจิตที่เกิดมีด้วยนะครับ

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอบคุณ และขออนุโมทนาครับ