อยากเรียนเก่ง
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ความฉลาดในทางโลก ความรู้ในเรื่องศาสตร์ต่างๆ วิชาการต่างๆ หรือความสามารถในด้านต่างๆ ล้วนเป็นการตรึกนึกคิด เป็นการสะสมมาที่จะสนใจ ใส่ใจในเรื่องนั้น จนมีความรู้ความชำนาญความสามารถในเรื่องนั้นๆ ซึ่งก็ไม่พ้นไปจากความเกิดขึ้นเป็นไปของสภาพธรรม คือ จิต และเจตสิก เลย แต่ทั้งหมดนั้น ไม่ใช่ปัญญาในทางพระพุทธศาสนา เพราะปัญญาในทางพระพุทธศาสนาต้องเป็นสภาพธรรมที่เข้าใจถูก เห็นถูกตามความเป็นจริงของสภาพธรรมตามความเป็นจริงแล้ว สะสมมาที่จะให้ความสำคัญกับสิ่งหนึ่งสิ่งใด ให้เวลากับสิ่งนั้นมากๆ ความชำนาญก็จะเกิดขึ้น ไม่ว่าจะเป็นในเรื่องใดๆ ก็ตาม รวมไปถึงการสะสมปัญญาความเข้าใจถูกเห็นถูกด้วย ถ้าเห็นประโยชน์ของความเข้าใจความจริง มีความจริงใจ มีความตั้งใจ มีความอดทน ที่จะฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ความรู้ความเข้าใจ (ปัญญา) ก็จะค่อยๆ เจริญขึ้นจนกว่าจะถึงความสมบูรณ์พร้อมในที่สุด เพราะการที่จะเข้าใจได้นั้น ต้องอาศัยเหตุคือการฟังพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง ด้วยความอดทนและจริงใจ จะขาดการฟังพระธรรมไม่ได้เลย
สิ่งที่จะเป็นประโยชน์ เป็นที่พึ่งที่แท้จริง เป็นที่พึงให้ค่อยๆ ละคลายความติดข้อง ละคลายความไม่รู้ และละคลายอกุศลธรรมประการต่างๆ ไม่ใช่ความฉลาดในทางโลก ไม่ใช่ความสามารถในทางโลก แต่ต้องเป็นปัญญาความเข้าใจถูกเห็นถูกที่ค่อยๆ เจริญขึ้นจากการได้ฟังพระธรรม
เมื่อมีความเข้าใจพระธรรมมากขึ้น ก็จะเป็นเครื่องปรุงแต่งให้คิด พูด และทำในสิ่งที่ดี เป็นประโยชน์ทั้งแก่ตนเองและแก่ผู้อื่น ซึ่งล้วนเป็นธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ทำไม่ได้ บังคับไม่ได้ เพราะธรรมทั้งหมดไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น ครับ.
ขอเชิญคลิกฟังและอ่านคำบรรยายของท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ได้ที่นี่ครับ
... ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ ...
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ทุกอย่างไม่ว่าเรื่องอะไร ต้องอาศัยการอบรมการสะสมในสิ่งนั้น แม้แต่ความสามารถทางโลกที่จะเก่งมีความสามารถได้ ก็ต้องอาศัยการอบรม สะสมสิ่งนั้นบ่อยๆ จนชำนาญ ที่เราเห็นคนบางคนชำนาญเก่งในวิชาการต่างๆ หรือความสามารถทางโลกในเรื่องต่างๆ ทุกอย่างมีเหตุ ไม่ใช่อยู่ดีๆ จะเก่งขึ้นมาได้ครับ เขาเหล่านั้น ก็อาศัยการเรียนรู้ด้วยตนเองและจากบุคคลต่างๆ ที่สั่งสอน และเขาเหล่านั้นก็ฝึกฝนบ่อยๆ อาศัยความอดทน เมื่อทำบ่อยๆ ก็ชำนาญเรื่องนั้น เพราะมีการทำ สะสมในเรื่องนั้นบ่อยๆ นั่นเอง ซึ่งเราจะสังเกตได้ว่าเรื่องอะไรก็ตามที่เราทำบ่อยๆ เมื่อเทียบกับตอนครั้งแรกๆ ความชำนาญก็ต่างกับปัจจุบันที่ได้ทำบ่อยๆ ครับ เพราะฉะนั้น อาศัยการเรียนรู้ฝึกฝนบ่อยๆ ด้วยความอดทน ก็จะทำให้มีความสามารถทางโลก คือในเรื่องนั้นได้ครับ
แม้แต่ความจริงที่เป็นพระธรรมที่พระพุทธเจ้าทรงแสดง กิเลสเป็นสิ่งที่เกิดขึ้นบ่อยๆ สะสมมานานมาก เพียงเห็น กิเลสเกิดขึ้นแล้วโดยไม่รู้ตัว นี่เพราะการเกิดขึ้นบ่อยๆ ของสิ่งนั้นจนชำนาญ เพียงเห็นสิ่งใดก็เป็นอกุศลทันที แต่สิ่งที่สะสมน้อยไม่ชำนาญ คือปัญญาและกุศลธรรม ก็เกิดน้อยหรือยังไ่ม่ค่อยเกิดครับ เพราะอบรมเหตุ คือการฟังพระธรรมมาน้อยนั่นเองครับ ซึ่งก็สามารถอบรมสิ่งใหม่ที่เป็นประโยชน์ได้คือปัญญา ด้วยการฟังพระธรรมครับ
ดังนั้น ไม่ว่าจะเป็นความสามารถทางโลก ทางธรรม ก็ล้วนแล้วแต่อบรมได้ด้วยการสะสมสิ่งนั้นบ่อยๆ จนชำนาญด้วยความอดทน เพราะคนเราจะเก่งขึ้นมาได้ ไม่ใช่เก่งขึ้นมาทันที แต่ต้องสะสมอบรมบ่อยๆ ครับ
ขออนุโมทนา
อยากเก่งในทางโลก....ขอแค่มี "โลภะ" มากๆ โลภะนั้นจะพาเราไปไกลเลยทีเดียว ลองสังเกตตัวเองดูก็ได้ค่ะ ถ้าได้ทำในสิ่งที่รักที่ชอบจะทำได้ดี และทำอย่างมีความสุข
