ปันธรรม-ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๐๓๙

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจสั้นๆ เหมาะสำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย เพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะเป็นข้อความที่สั้น แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์อยู่ในตัว ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

[ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๓๙]

* บุคคลที่ได้ฟังพระธรรม ย่อมได้ลาภที่ประเสริฐที่จะทำให้ได้เข้าใจถูกเห็นถูก ซึ่งก็คือได้เข้าใจสิ่งที่มีจริงๆ ในขณะนี้ เมื่อฟังต่อไป ความเข้าใจก็จะค่อยๆ เจริญขึ้น เกิดในภพหนึ่งภพใด เพราะเคยได้ฟังพระธรรมมาแล้ว ก็จะเป็นเหตุให้ได้ฟังต่อ ได้อบรมเจริญปัญญาต่อไปอีก

* เมื่อไม่เข้าใจ ก็เหมือนอยู่ในความมืด ถ้ายังไม่เห็นประโยชน์ของพระธรรม ก็ยังเป็นผู้มีความต้องการที่จะอยู่ในความมืด (อวิชชา) ต่อไป

* จากมืดสนิท มาสู่ความสว่างทีละเล็กทีละน้อย ด้วยความเข้าใจพระธรรมเพิ่มขึ้น ซึ่งจำเป็นอย่างยิ่ง ที่จะต้องฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมโดยละเอียด เพื่อความ เข้าใจจริงๆ

* เพราะความไม่รู้ จึงทำให้ชีวิตเปลี่ยนไปด้วยความไม่รู้ แต่ถ้ามีความรู้ คือ ปัญญาเพิ่มขึ้น จากที่ไม่รู้ว่าอะไรดี อะไรชั่ว อะไรผิด อะไรถูก ก็จะรู้ตามความเป็น จริง ชีวิตก็จะเปลี่ยนไปในทางที่ถูกที่ควร คล้อยตามปัญญาที่ค่อยๆ เจริญขึ้น ทำ ให้พ้นจากความประพฤติที่จะเป็นเหตุนำความทุกข์ความเดือดร้อนมาให้ ได้

* จิตอยู่ในร่างกายหรือเปล่า? จิตเกิดแล้วดับแล้ว จะไปอยู่ที่ไหนได้ เพียงอาศัย วัตถุเป็นที่เกิด แล้วก็ดับไปเท่านั้น

* มีอะไรเกิดขึ้นมาลอยๆ โดยปราศจากปัจจัยบ้าง? ไม่มีเลย แม้แต่เห็นในขณะ นี้ เกิดเพราะปัจจัยหลายอย่าง มีเจตสิกเกิดร่วมด้วย มีสิ่งที่จิตรู้ มีที่เกิดของจิต มีกรรมเป็นปัจจัยให้จิตเห็นเกิดขึ้น

* สิ่งที่มีจริง ปัญญาสามารถรู้ได้จริงๆ แม้ยาก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องที่เหลือวิสัย เพราะบุคคลผู้ตรัสรู้นั้น มีแล้ว

* สิ่งที่มีจริง ไม่ว่าจะเป็นในกาละไหนๆ ใครๆ ก็เปลี่ยนแปลงไม่ได้

* ขณะนี้เป็นธรรมแต่ละหนึ่ง โดยไม่ปะปนกัน ถ้าเข้าใจแล้ว ไม่มีทางที่จะผิดได้เลย แต่ถ้าไม่เข้าใจ ก็สับสน

* เพราะไม่รู้ จึงฟังพระธรรม นี้แหละ คือ การเพาะปัญญา การฟังพระธรรม เป็นเหตุให้ปัญญาเจริญขึ้นทีละเล็กทีละน้อย

* หนทางที่ถูก จะต้องเป็นหนทางละ ละ ความเห็นผิด และความไม่รู้ เป็นต้น ศึกษาพระธรรมเพื่อละ ขาดคำนี้ไม่ได้

* สิ่งที่มีจริง พร้อมที่จะให้ปัญญารู้ตามความเป็นจริงได้เมื่อมีความเข้าใจพระธรรม เพิ่มขึ้นจากการได้ยินได้ฟัง

* ไม่รู้อะไรเลย แล้วจะไปดับกิเลสได้อย่างไร

* กิเลส ทำให้จิตใจไม่สงบ

* ธรรมเป็นแต่ละหนึ่งๆ หาความเป็นสัตว์ บุคคล ตัวตน ไม่ได้ ถ้าไม่มีความเข้าใจจริงๆ จะละคลายการยึดถือสภาพธรรมว่าเป็นตัวตน สัตว์ บุคคล ไม่ได้เลย

* ทรัพย์สมบัติยังดูห่างไกลเกินไป แม้แต่ร่างกายเราตั้งแต่ศีรษะจรดเท้า ก็ไม่สามารถติดตามไปในภพหน้าได้

* พระธรรมทุกคำ ควรเข้าใจ ไม่ควรคิดเอาเอง ต้องฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมด้วยความละเอียดรอบคอบจริงๆ

* จะมีประโยชน์อะไร ถ้าเกิดมาแล้ว ไม่ได้เข้าใจพระธรรมเลย

* ส่วนใหญ่แล้ว ละเลยประเพณีที่สำคัญ คือ ประเพณีการฟังพระธรรม สนทนาธรรม ประเพณีการฟังพระธรรม สนทนาธรรม มีมาตั้งแต่สมัยพุทธกาล เป็นประเพณีที่ควรรักษาไว้เป็นอย่างยิ่ง

ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ ๓๘ ได้ที่นี่ครับ

ปันธรรม-ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๓๘

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...