ปันธรรม-ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๐๔๑

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจสั้นๆ เหมาะสำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย เพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะเป็นข้อความที่สั้น แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์อยู่ในตัว ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

[ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๔๑]

๐ เว้นจากการฟังพระธรรมเสียแล้ว การบรรลุอริยสัจจธรรมของพระสาวกทั้งหลาย จะมีไม่ได้เลย เพราะสมบัติแก้วแหวนเงินทองจะทำให้บรรลุอริยสัจจธรรมไม่ได้ แต่ ว่าการฟังพระธรรม การเข้าใจพระธรรม เป็นเหตุที่จะทำให้บรรลุอริยสัจธรรมได้

๐ ไม่เข้าใจขันธ์ (สภาพธรรมทีี่ทรงไว้ซึ่งความว่างเปล่า เกิดแล้วดับ) ว่าเป็นขันธ์ ก็เลยยึดถือขันธ์ว่าเป็นตัวตน ทั้งๆ ที่ขันธ์โดยสภาพแล้วย่อมต้องปรากฏโดยปรมัตถ์ เช่น สิ่งที่ปรากฏทางตาเป็นรูป เป็นสิ่งที่มีจริง ที่เป็นรูปเพราะเหตุว่าไม่ใช่สภาพรู้ สีสัน ต่างๆ ที่กำลังปรากฏไม่ใช่สภาพรู้

๐ ควรรู้อกุศลของตนเอง ผู้ที่มีปัญญาย่อมพิจารณาเห็นอกุศลของตนเอง แล้วก็ เห็นโทษของอกุศลธรรมนั้นๆ และขวนขวายที่จะดับอกุศลธรรมนั้นๆ ด้วย

๐ ผู้ที่พิจารณาธรรม ย่อมเห็นอวิชชาของตนเอง คือ เห็นความไม่รู้ของตนเอง ที่ทำให้ยังมีความต้องการในรูป ในเสียง ในกลิ่น ในรส ในโผฏฐัพพะทุกๆ วัน ก็เหมือน กับการกินเหยื่อทุกวัน แล้วก็จะทำให้เกิดทุกข์ คือ ชาติ ชรา มรณะ ไม่สิ้นสุด

๐ ทุกคนมีกิเลส แต่ก็ยังไม่เห็นว่า เป็นของหนัก จนกว่ากิเลสนั้นจะกลุ้มรุมวันหนึ่ง วันใด ทำให้มีความกลุ้มใจเป็นกำลัง ขณะที่กิเลสอกุศลเหล่านั้นเป็นของหนัก ก็ทำลาย จิตใจในขณะนั้น ทำให้จิตใจทรุดโทรม ไม่เบิกบานร่าเริง ทำให้เศร้าหมอง แล้วก็เป็น ทุกข์อยู่นาน ตลอดเวลาที่อกุศลเหล่านั้นครอบงำ

๐ ไม่ว่าจะเป็นจิตแพทย์ อายุรแพทย์ ศัลยแพทย์ ก็ไม่สามารถจะเยียวยาและถอน ลูกศร คือ กิเลสออกได้ นอกจากพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงตรัสรู้ และทรงแสดงไว้แล้ว

๐ ถ้ามีผู้ที่ไปเยี่ยมเยียนถึงบ้าน แล้วจะใจจืดใจดำ หรือว่าจะเป็นผู้ที่มีเมตตา ปฏิสันถารต้อนรับ?

๐ ทุกคนไม่ควรที่จะลืมคิดถึงความตาย (เพราะเกิดมาแล้วต้องตาย) ซึ่งจะเป็น ทางทำให้ใช้ทรัพย์ในทางที่ถูก และในทางที่เป็นประโยชน์

๐ ถึงใครจะสรรเสริญสักเท่าไร ผู้ที่รู้จักตัวเองตามความเป็นจริง ก็จะรู้ได้ว่า กิเลส ของตนเองนั้นไม่ได้หมดไป เพราะคำสรรเสริญนั้นๆ ได้เลย

๐ การที่จะดับกิเลสนั้นเป็นสิ่งที่ยาก ในชีวิตประจำวันต้องเป็นผู้ที่ตรง และจะต้อง มีความประพฤติตามธรรมที่พระผู้มีพระภาคได้ทรงอนุเคราะห์แสดงไว้ด้วย

๐ อีกนานสักแค่ไหนถึงจะรู้ว่าการเกิดเป็นทุกข์

๐ ไม่ใช่ให้ไปทำหรือสร้างอะไรขึ้นมา แต่ เข้าใจสิ่งที่มีจริงในขณะนี้

๐ ชีวิตที่ไม่รู้ความจริง ก็จะเป็นไปด้วยความไม่รู้อย่างไม่มีวันจบสิ้น

๐ สิ่งที่ประเสริฐที่สุด คือ ได้เข้าใจถูกเห็นถูกในสิ่งที่มีจริงตามความเป็นจริง

๐ เกิดแล้วต้องตายแน่ๆ เกิดมาแล้วตายไป ประโยชน์อยู่ตรงไหน? ถ้าเกิดแล้ว ไม่รู้ และ ติดข้อง จะมีประโยชน์อะไร และเมื่อติดข้องแล้ว อกุศลทั้งหลายก็ตามมา อย่างมากมาย

๐ ประโยชน์สูงสุดแห่งพระมหากรุณาของพระอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้า คือ ให้ผู้ ฟังมีความเข้าใจถูกเห็นถูกเป็นปัญญาของตนเองจากการได้ฟังพระธรรมที่พระองค์ทรงแสดง

๐ เมื่อพูดถึงสิ่งที่มีจริงแล้ว ย่อมไม่พ้นไปจากขณะนี้เลย ไม่พ้นไปจากเห็น ได้ยิน ติดข้อง เป็นต้น

๐ ไม่หวั่นไหว เพราะเข้าใจ ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น ความเข้าใจที่มีแล้ว สะสมมาแล้ว จะมีกำลังพอที่จะรู้ว่าเป็นเพียงธรรมที่เกิดขึ้นเป็นไปแล้วก็ดับไป

๐ สิ่งที่มีจริง มีจริงๆ แต่ไม่ใช่ตัวตน ว่างเปล่าจากความเป็นตัวตน นี้แหละ คือ อนัตตา

๐ ตั้งแต่เกิดจนตาย ไม่เคยว่างเลย มีธรรมเกิดขึ้นทำกิจหน้าที่อยู่ตลอด

๐ ธรรม ไม่ใช่เรา ซึ่งจะต้องฟังพระธรรมที่พระองค์ทรงแสดงจนกว่าจะเข้าใจเพิ่ม ขึ้นว่าเป็นธรรมที่มีจริงเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยเท่านั้น

๐ ทุกอย่างที่เกิดขึ้น เกิดเพราะเหตุปัจจัย แม้การที่จะได้ฟังพระธรรม ก็มีเหตุปัจจัย ถ้าไม่เคยสะสมเหตุที่ดีมาเลย ไม่เคยเห็นประโยชน์เลย ย่อมไม่ฟัง การฟังพระธรรม เกิดขึ้นไม่ได้

๐ ประโยชน์ของการได้เข้าใจพระธรรม คือ สามารถรู้ความจริงในขณะนี้ได้

๐ ถ้าไม่มีปัญญาก็ไม่สามารถขัดเกลาละคลายอกุศลได้เลย

๐ จากที่โกรธ แล้วสามารถที่จะเป็นไม่โกรธได้ เงินทองไม่สามารถที่จะทำให้เป็น อย่างนี้ได้ แต่ปัญญาสามารถที่จะทำให้เป็นไปได้ และเป็นไปได้จริงๆ

๐ สิ่งสำคัญที่สุด คือ สามารถที่จะเข้าใจถูกเห็นถูกในสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ในขณะนี้ ซึ่งจะพ้นไปจากการฟังพระธรรมเพื่อความเข้าใจถูกเห็นถูกในสิ่งที่กำลัง ปรากฏไม่ได้เลย.

ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ ๔๐ ได้ที่นี่ครับ

ปันธรรม-ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๔๐

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ