ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๐๗๓

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรมจากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจสั้นๆ เหมาะสำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย เพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะเป็นข้อความที่สั้น แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์อยู่ในตัว ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

[ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๗๓]

--- เมื่อได้ทำผิดไปแล้ว ก็ย่อมจะทำให้เกิดความเดือดร้อนใจภายหลัง

--- อกุศลที่สะสมไว้ก็เพิ่มขึ้น ถ้ายังไม่ได้ขัดเกลาด้วยการฟังพระธรรม และน้อม ประพฤติปฏิบัติตามทุกประการ ก็ย่อมจะมีเหตุที่จะให้เกิดความเดือดร้อนใจได้บ่อยๆ เนืองๆ

--- ถ้าอดทนไม่ได้ต่อการกระทำทางกาย ทางวาจาของคนอื่น แล้วก็ใช้กิริยาอาการ ที่ไม่เหมาะสม ตนเองย่อมเป็นผู้เดือดร้อนในภายหลังได้

อวิชชาทำให้ไม่รู้คุณของผู้ที่มีอุปการคุณ เพราะฉะนั้น ผู้ใดที่ไม่เป็นผู้ที่กตัญญู

กตเวที ก็เพราะมีอวิชชา ไม่เห็นคุณของผู้มีคุณ จึงไม่รู้คุณ และไม่ประกาศ และไม่มี

ความกตัญญูกตเวทีต่อผู้นั้น

ถ้าปฏิบัติผิด ไม่ใช่กตัญญูกตเวที เพราะฉะนั้น ต้องเป็นผู้ที่ระวังจริงๆ ที่จะต้อง

เป็นผู้ที่เข้าใจพระธรรมที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดงอย่างถูกต้อง และก็ประพฤติปฏิบัติ

ตามอย่างถูกต้องด้วย

อกุศลมีมากเหลือเกิน ทางเดียวที่จะคลายอกุศลได้ ด้วยการเจริญกุศล

ขณะใดที่ไม่ใช่กุศล พิจารณาได้เลย ว่า กำลังคิดอะไรในขณะนั้นที่ไม่ใช่กุศล

มักจะคิดถึงคนอื่นในทางที่ไม่ถูก ในทางที่ไม่เข้าใจ ไม่ประกอบด้วยเมตตา

คนไหนโกรธ คนนั้นเป็นทุกข์ เพราะฉะนั้น คนที่ไม่โกรธ ไม่มีคนอื่นจะทำให้

เดือดร้อนได้เลย

เรื่องของอกุศลธรรม ซึ่งเมื่อมีมาก แล้วก็ไม่รู้ว่าเป็นอกุศล ก็ย่อมคิดหาทางที่จะ

แก้ตัวด้วยอกุศลที่เพิ่มขึ้น

ถ้าท่านผู้ฟังมีขันติเพิ่มขึ้นทีละเล็กทีละน้อย ทีละนิดทีละหน่อยพร้อมทั้งการฟัง

ธรรม และการอบรมเจริญปัญญาและบารมีประการอื่นๆ ก็ย่อมจะถึงที่สุดวันหนึ่ง ด้วยการ

รู้แจ้งอริยสัจจธรรม เพราะเหตุว่าเหตุทั้งหลายย่อมนำมาซึ่งผล เมื่อเหตุมี คือ บารมีทั้ง

หลายอบรมเจริญพร้อม การรู้แจ้งอริยสัจจธรรมก็ย่อมมีได้

ทุกคนต้องจากโลกนี้ไป และบางท่านที่บางขณะระลึกถึงความตาย ก็อาจจะระลึก

ว่า จะไม่เห็นโลกนี้อีกต่อไป เมื่อตายแล้ว จะไม่เห็นโลกนี้อีก โลกนี้จะเปลี่ยนแปลงไป

อย่างไรในแต่ละวันๆ ผู้นั้นไม่สามารถที่จะรู้จะเห็นอีกต่อไปได้ เมื่อจากโลกนี้ไปแล้ว

ก็ไปสู่โลกอื่นเป็นบุคคลอื่นทันที

การที่จะดับกิเลสเป็นเรื่องยาก แต่ก็มีหนทางที่จะอบรมเจริญปัญญาที่จะดับกิเลส

ได้ มีทางที่ปัญญาจะเจริญขึ้น จนกระทั่งสามารถจะหมดความสงสัยในสภาพธรรมที่

กำลังปรากฏ ไม่พ้นวิสัยที่จะค่อยๆ อบรมเจริญไป

การอบรมเจริญปัญญา ต้องเป็นการอบรมเจริญความรู้ของตนเอง แม้พระผู้มี

พระภาคผู้ตรัสรู้แล้ว ก็ยังไม่สามารถที่จะปลดเปลื้องความสงสัยในธรรมของใครๆ ได้

นอกจากผู้นั้นจะอบรมเจริญปัญญาของตนเอง

เห็นในขณะนี้เป็นธรรมดา เป็นของธรรมดา ซึ่งบังคับไม่ได้ เป็นธรรมดา คือ เป็น

สภาพธรรมแต่ละอย่างซึ่งเกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัย ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาเลย

เห็น บังคับไม่ให้เห็นไม่ได้ แข็งที่กำลังปรากฏ บังคับไม่ให้เกิดขึ้นแข็งไม่ได้ ได้ยิน

บังคับไม่ให้ได้ยินไม่ได้ นี่คือสภาพธรรมที่เกิดขึ้นเพราะเหตุปัจจัยตามธรรมดา สิ่งนั้น

ทั้งมวล ล้วนมีความดับไปเป็นธรรมดา คือ ไม่ใช่สัตว์ ไม่ใช่บุคคล ไม่ใช่ตัวตน เป็น

เรื่องธรรมดาจริงๆ ที่พระผู้มีพระภาคตรัสเตือนให้สติเกิดระลึกลักษณะของสภาพธรรม

ที่กำลังปรากฏในขณะนี้

เป็นบุญที่ได้สะสมมาแล้วตั้งแต่ชาติปางก่อน จึงทำให้ได้ฟังพระธรรมในขณะนี้

และเป็นเหตุให้ได้ฟัง ได้ศึกษาต่อไป

ไม่มีใครจะสามารถหยุดยั้งความเกิดขึ้นเป็นไปของสภาพธรรมได้เลย

ถ้าไม่มีความเข้าใจอะไรเลย แล้วไปปฏิบัติ นั่นไม่ใช่พระพุทธศาสนา

บูชาพระสัมมาสัมพุทธเจ้าในขณะที่ฟังและเข้าใจพระธรรม

มีความไม่รู้ ก็ค่อยๆ รู้ขึ้น จึงสามารถละชั่วได้

ขณะที่รู้ ก็ละชั่วที่ไม่รู้

ฟังพระธรรมเข้าใจเมื่อไหร่ ก็รู้จักพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเมื่อนั้น

เวลาที่โทสะเกิดขึ้น คำที่ไม่คิดว่าจะพูด ก็พูด นี้คือ ความจริง

เพราะกิเลส จึงทำให้เบียดเบียนผู้อื่น

ประโยชน์จริงๆ ย่อมไม่พ้นไปจากความดีและการเข้าใจพระธรรม.

ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ ๗๒ ได้ที่นี่ครับ

ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๗๒

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่งและขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...