ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๑๕

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรม จากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจสั้นๆ เหมาะสำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย เพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะเป็นข้อความที่สั้น แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์อยู่ในตัว ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

[ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๑๕]

--- ธรรมที่ได้ยินได้ฟังอยู่ หรือที่จะได้ยินต่อไป หรือว่าที่ได้ยินมาแล้วก็ตาม ท่านจะ ต้องไตร่ตรองจริงๆ ให้ได้ความเข้าใจที่แท้จริง จึงจะได้ประโยชน์ที่เกิดจากธรรมที่ ได้ฟัง มิฉะนั้นแล้วท่านอาจหลงผิด เชื่อผิด ปฏิบัติผิดได้โดยง่าย แต่ถ้าท่าน พิจารณาไตร่ตรองในเหตุผล โดยรอบคอบ ก็ย่อมเป็นประโยชน์อย่างยิ่ง

--- ถ้าผู้ใดประมาทธรรม ก็คิดว่าธรรมไม่ลึกซึ้ง ไม่ต้องฟังมาก ไม่ต้องพิจารณามาก ในเรื่องของการปฏิบัติก็ไม่ใช่ว่าจะเห็นว่าปฏิบัติอย่างไรๆ เข้าใจอย่างไรๆ ก็ถูกทั้งนั้น นั่นคือผู้ที่ประมาทธรรม แต่ว่าผู้ที่ไม่ประมาทธรรมนั้น ย่อมพิจารณาเห็นธรรมด้วย ความละเอียดรอบคอบ

--- รูปร่างภายนอกอาจจะดูน่าดู แต่ว่าเวลาพูดเต็มไปด้วยกิเลส มีการโอ้อวด หรือว่าเต็มไปด้วยความริษยา ผูกอาฆาตต่างๆ รูปงามนั้นก็เป็นรูปที่ไม่งาม เสียแล้ว เพราะเหตุว่าขณะนั้นมีจิตที่ทำให้กล่าววาจาที่เป็นอกุศลเพราะ กิเลสของตน

--- ความหมายของการประพฤติปฏิบัติธรรมในพระพุทธศาสนา จุดมุ่งไม่ได้อยู่ ที่เพศบรรพชิตหรือคฤหัสถ์ แต่ว่าจุดมุ่งอยู่ที่การขัดเกลา การดับกิเลส การสงบ บาปได้โดยประการทั้งปวง

--- เพียงคิดว่าจะทำกุศล แต่ถ้าไม่ทำ ขณะต่อไปก็เป็นอกุศลเสียแล้ว หรือเมื่อกี้นี้ สติไม่ได้ระลึกรู้ลักษณะของนามธรรมและรูปธรรมก็เป็นอวิชชา เป็นความไม่รู้ สะสมหนาแน่นยิ่งขึ้น เหนียวแน่นยิ่งขึ้น

--- อัธยาศัยของผู้ที่เต็มไปด้วยกิเลส ก็ยังมีปัจจัยที่จะให้อกุศลจิตเกิดกระทำ อกุศลกรรม ด้วยเหตุนี้พระผู้มีพระภาคจึงทรงเตือนทรงโอวาทพุทธบริษัทให้เป็น ผู้ที่ไม่ประมาท แล้วก็ไม่พึงพอใจในบาป และไม่พึงดูหมิ่นบาป ว่าบาปมีประมาณน้อย จักไม่มาถึง

---กุศลนี้มีประโยชน์มาก แต่เกิดน้อย เพราะฉะนั้น ก็ไม่ควรประมาท แล้วก็เจริญ กุศลให้มากขึ้น

---ไม่ทราบว่าจะไปสู่สถานที่ใด ตราบใดที่ยังไม่เป็นพระอริยเจ้า และท่านผู้ฟัง จะเห็นได้ว่า ด้วยเหตุใดพระผู้มีพระภาคจึงทรงเตือนให้ระลึกถึงความตาย ก็เพื่อ ที่จะให้อบรมเจริญกุศลที่จะกระทำได้โดยเฉพาะการอบรมเจริญสติปัฏฐานที่จะให้ รู้แจ้งอริยสัจจธรรมเป็นพระอริยเจ้า ที่จะถึงการดับภพชาติ ไม่ต้องเกิดอีก

--- เรื่องติดนี่เหนียวแน่นจริงๆ ทั้งทางตา ทางหู ทางจมูก ทางลิ้น ทางกายมาก มายเหลือเกิน ถ้าไม่รู้สภาพธรรมตามความเป็นจริง จะไม่รู้ตัวเองเลยว่า กิเลส มากมายและเหนียวแน่น หนาแน่น แค่ไหน

--- เป็นการยากเหลือเกินที่จะเว้นคำพูดที่ไม่มีประโยชน์ได้เป็นสมุจเฉท ถ้าบุคคล นั้นยังไม่บรรลุคุณธรรมเป็นพระอรหันต์ ก็ยังไม่สามารถที่จะดับสัมผัปปลาปวาจา การพูดคำที่ไม่มีประโยชน์ได้เป็นสมุจเฉท แต่สำหรับท่านที่ใคร่ในการศึกษาธรรม ในการอบรม ในการเจริญธรรม ท่านพากเพียรที่จะละเว้นและขัดเกลากิเลสตาม อัธยาศัยที่ท่านได้สะสมมา

---กว่าจะดับกิเลสได้จริงๆ ต้องขัดเกลามาก พร้อมทั้งเจริญกุศลทุกประการ

---การที่จะเป็นทุจริตทางกาย ทางวาจา ก็จะต้องอาศัยอกุศลจิตที่เป็นปัจจัยทำให้ เกิดวจีทุจริตทางกายบ้าง ทางวาจาบ้าง

---จิตนี้สะสมกิเลสไว้มากเหลือเกิน ถ้าไม่ศึกษาพระวินัยบัญญัติ ก็จะไม่เห็นจริงๆ ว่า กายอย่างนั้น วาจาอย่างนั้นเกิดขึ้นเพราะกิเลสจริงๆ การที่จะดับกิเลสได้จริงๆ ไม่ใช่เรื่องง่าย แล้วก็เป็นเรื่องที่ต้องอบรมทุกประการ

--- จะละรูปได้หมดสิ้น เมื่อไม่มีการเกิดอีก หนทางที่จะไม่เกิดอีก คือ หนทางแห่งการอบรมเจริญปัญญา

---เห็นไม่ใช่คิด คิด ไม่ใช่ เห็น

--- คนหลับ ไม่เห็น ขณะเห็น ไม่หลับ

---โกรธ เพราะไม่รู้ ติดข้องพอใจ ก็ไม่รู้ และเพราะยังมีความไม่รู้ จึงมีการฟัง พระธรรม ศึกษาพระธรรม

---คำจริง แสดงให้เข้าใจสิ่งที่มีจริง เป็นพระพุทธพจน์ ควรศึกษาให้เข้าใจ อย่างแท้จริง

--- ไม่ประมาทที่จะเข้าใจ ว่า โลภะ เป็นโทษ เป็นภัย

---อะไรที่จะทำให้ไม่ติดข้อง คือ การอบรมเจริญปัญญา, การอบรมเจริญปัญญา พึ่งได้แน่นอนทำให้พ้นจากทุกข์และกิเลสทั้งปวงได้อย่างแท้จริง

---ควรอย่างยิ่งที่จะได้ศึกษาพระธรรมด้วยความเคารพอย่างยิ่ง และ ทำทุกอย่าง ที่จะดำรงพระพุทธศาสนาด้วยความถูกต้อง

---ถ้าไม่มีการฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมให้เข้าใจ จะรักษาพระพุทธศาสนาไว้ได้ อย่างไร

---พระบรมสารีริกธาตุ เตือนให้ระลึกถึงพระมหากรุณาคุณของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า ที่ทรงแสดงพระธรรมประกาศความจริงเกื้อกูลแก่สัตว์โลกในขณะที่พระองค์ยังทรง พระชนม์อยู่

---ไม่มีเลยในสมัยพุทธกาลที่ผู้ได้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรมแล้ว จะไปสร้าง สำนักปฏิบัติไม่มีเลยจริงๆ

---จะส่งเสริมสนับสนุนให้ผู้อื่นเกิดกิเลส หรือ จะเกื้อกูลให้เขาได้เข้าใจถูกเห็นถูก ในสิ่งที่มีจริงๆ?

---พระธรรมคำสอนทั้งหมด เพื่อเข้าใจ เพื่อขัดเกลาละคลายกิเลส

--- เมื่อเข้าใจถูกเห็นถูกแล้ว จะมีที่พึ่ง จะไม่ทำให้คล้อยตามในสิ่งที่ผิด

---เพราะมีการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมอบรมเจริญปัญญา ย่อมแน่นอน ต่อการ ที่จะเข้าใจถูกเห็นถูกตามความเป็นจริง

---ถ้าไม่มีความติดข้องต้องการจะสบายมากเลยทีเดียว ลองคิดดูว่า วันนี้ อยากจะรับประทานอะไรแล้วสิ่งนั้นไม่มี เดือดร้อนไหม นี้แหละ เป็นเพราะความ ติดข้องต้องการ เพราะติดข้องแล้ว เมื่อไม่ได้ในสิ่งที่ต้องการ ก็เป็นทุกข์ เดือดร้อน

--- มีชีวิตอยู่เพื่อเข้าใจพระธรรม

ขอเชิญผู้ศึกษาพระธรรมร่วมกันทุกท่าน ร่วมแบ่งปันข้อความธรรม ด้วยนะครับ)

ขอเชิญคลิกอ่านข้อความย้อนหลังครั้งที่ ๑๑๔ ได้ที่นี่ครับ

ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๑๔

...กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...