ปัญหาไฟใต้ กวนใจจนโทสะเกิด
เพื่อนที่ปัตตานีโทรมาบอกว่า สถานการณ์แบบนี้มันต้องอพยพแล้ว แต่ไม่รู้จะออกจากเขตแดนยังไง กลัวตายกลางทาง ที่ชวนให้ดิฉันโทสะเกิดหนักมากก็เพราะปีหน้า พวกนั้นเค้าจะปลดปล่อยดินแดนตรงนี้ แล้วครูก็ไม่สอนหนังสือให้ลูกๆ หลานๆ อีก จะหาอะไรกินยังต้องโทรบอกหน่วยทหารไปซื้อมาให้ แถมวันไหนมีคนบอกต่อกันว่า พวกนั้นจะก่อการเวลานี้เวลานั้น แทบไม่ต้องทำมาหากินอะไรเลย ต้องมุดหัวหลบในบ้าน เพื่อนดิฉันมันอยากจะหนี ยังหนีไม่ได้เลยตอนนี้ เพื่อนบอกว่า ไหนจะข่าวลือเป็นระลอกๆ อีก ว่าโดนยึดแล้ว หรือปลดปล่อยดินแดนแล้ว ได้รับรู้จากปาก แล้วรู้สึกสงสารจับใจค่ะ เศร้ามาก
ทุกอย่างเป็นเพียงธรรมะอย่างหนึ่งเท่านั้น การเกิดโทสะไม่มีประโยชน์ต่อตัวเราและคนอื่น ควรเจริญกรุณาต่อผู้กระทำผิด เพราะความไม่รู้ เขาจึงกระทำเหตุแห่งความทุกข์ของเขาในอนาคต อีกอย่างหนึ่ง ความจริงและทุกอย่างไม่ใช่ของเราเลย เราเกิดโทสะ เพราะการยึดถือว่าเป็นของเรา เมื่อสิ่งนั้นเปลี่ยนไป เราก็เกิดทุกข์ใจ สิ่งที่สำคัญที่ควรกระทำก็คือ การเจริญกุศลทุกประการ ศึกษาพระธรรมให้เข้าใจความจริงมากยิ่งขึ้น ย่อมเป็นไปเพื่อประโยชน์ เพื่อความสุข
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร
ขอเชิญศึกษาพระธรรม...
รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์