ธรรมเดือดร้อนและธรรมไม่เดือดร้อน

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ไม่พ้นไปจากสภาพธรรมที่มีจริงๆ และมีความแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง ระหว่างธรรมที่เป็นเหตุให้เดือดร้อน และธรรมที่ไม่เป็นเหตุให้เดือดร้อน เพราะถ้าเป็นเรื่องของอกุศลธรรมแล้ว เดือดร้อน ถูกอกุศลธรรมครอบงำ ก็อยู่ไม่เป็นสุขแล้ว มีความประพฤติเป็นไปตามอกุศล แต่ถ้าเป็นกุศลธรรม เป็นความดีประการต่าง ๆ แล้ว จะไม่นำมาซึ่งความเดือดร้อนใดๆ เลย

ในตปนียสูตร และอตปนียสูตร พระสุตตันตปิฎก ขุททกนิกาย อิติวุตตก เล่ม ๑ ภาค ๔ หน้าที่ ๑๙๑ แสดงถึงความแตกต่างไว้ว่า ถ้าเป็นผู้ที่ไม่ได้กระทำกุศลกรรม ไม่ได้ทำความดีอะไรไว้เลย และกระทำแต่กรรมที่เป็นบาป ก็จะเป็นเหตุให้เดือดร้อนได้ว่า เราไม่ได้กระทำความดีไว้ ทำแต่บาปกรรม กล่าวได้ว่าเดือดร้อนทั้งในขณะที่ทำ และเดือดร้อนเป็นทุกข์อีกด้วยในขณะที่ได้รับผลของอกุศลกรรมที่ตนเองได้กระทำไว้ ในทางตรงกันข้ามถ้าเป็นผู้ที่ไม่ได้กระทำอกุศลกรรม ได้กระทำแต่กุศลกรรม ก็จะไม่เดือดร้อนเลย

ขอเชิญคลิกอ่านข้อความเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ

เหตุทำให้เดือดร้อน [ตปนียสูตร]

อตปนียสูตร ธรรมไม่เป็นเหตุให้เดือดร้อน

ในชนสันธชาดก แสดงถึงเหตุที่ทำให้เกิดความเดือดร้อนในภายหลัง เพราะไม่ได้กระทำในสิ่งที่ควรทำ แต่ถ้าได้กระทำในสิ่งที่ควรทำ ก็จะไม่เป็นเหตุให้เกิดความเดือดร้อนใจในภายหลังเลย

ขอเชิญคลิกอ่านชาดก และ บทสรุปของชาดกดังกล่าวได้ที่นี่ครับ

ชนสันธชาดก .. พระราชาผู้ยังชนให้ตั้งมั่นด้วยดีในกุศลธรรม

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาครับ