สุนัขที่บ้านตาย ควรทำบุญให้เค้ายังไง

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

สัตว์ทั้งหลาย มีกรรมเป็นของๆ ตน การทำสิ่งทีควรสำหรับผู้ทื่จากไปแล้ว คือ ทำบุญอุทิศส่วนกุศลไปให้ เช่น การให้ทาน การใส่บาตรแล้วก็อุทิศให้กับสุนัขที่จากไปได้ ครับ บุคคลที่เกิดมาแล้ว ย่อมไม่พ้นไปจากความความตายได้เลย ไม่มีใครสามารถเอาชนะความความตายได้ด้วยเวทมนต์คาถา ด้วยการสู้รบ หรือ แม้ด้วยทรัพย์ ในที่สุดแล้วย่อมเป็นผู้ถูกความตายครอบงำอย่างแน่นอน ไม่มีใครรอดพ้นจากความตายไปได้เลย ทั้งคนฉลาด คนมั่งมี คนยากจนเป็นต้น ล้วนต้องตายด้วยกันทั้งนั้น ผู้ที่เป็นมารดาบิดาย่อมทอดทิ้งบุตร บุตรย่อมทอดทิ้งมารดาบิดา ด้วยความตายที่เกิดขึ้น ซึ่งเป็นธรรมดา ความตายเป็นสัจจธรรมที่ทุกคน จะต้องประสบอย่างแน่นอน ไม่เร็วก็ช้า และไม่สามารถจะทราบได้ว่าจะเป็นเมื่อใดด้วย สำหรับผู้ที่ยังมีความติดข้องต้องการ ยังไม่ปราศจากโลภะ เมื่อพลัดพรากจากบุคคลผู้เป็นที่รัก ย่อมมีความเศร้าโศกเสียใจเป็นธรรมดา เป็นธรรมที่มีจริงเกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุตามปัจจัย เมื่อได้ฟังพระธรรมศึกษาพระธรรม สะสมความเข้าใจไปตามลำดับ ก็จะเพิ่มพูนความมั่นคงในความเป็นจริงของสภาพธรรมได้ว่า แม้ความเศร้าโศก รวมไปถึงสภาพธรรมอื่นๆ ล้วนเป็นธรรมที่เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัยทั้งสิ้น ไม่ใช่เรา

สัตว์ทั้งหลายทั้งปวง มีความตายเป็นธรรมดา มีความตาย เป็นที่สุด ไม่สามารถล่วงพ้นความตายไปได้ ถึงอย่างไรก็จะต้องถึงวันนั้นอย่างแน่นอน แต่ช่วงเวลาที่ยังมีชีวิตอยู่นี้เป็นช่วงเวลาที่สำคัญ ควรที่จะเป็นโอกาสของการสั่งสมคุณงามความดี เจริญกุศลประการต่างๆ ตามกำลัง รวมถึงการศึกษาพระธรรม ฟังพระธรรมอบรมเจริญปัญญา สั่งสมความเข้าใจถูก เห็นถูก ในลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ ให้ยิ่งๆ ขึ้นไป ก่อนที่วันนั้นจะมาถึง ครับ

ขออนุโมทนา

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ตายแล้ว เกิดทันที ตราบใดที่ยังมีกิเลสอยู่ สัตว์โลก มีกรรมเป็นของของตน การเศร้าโศกเสียใจ ไม่มีผลต่อการจากไปของผู้ที่ละจากโลกนี้ไปแล้ว มีแต่จะทำให้ตนเองผ่ายผอม ซูบซีด เพราะผู้นั้น ก็ไปตามกรรมของตนจริงๆ

สภาพธรรมเกิดเพราะเหตุปัจจัยจริงๆ ชีวิตประจำวันจึงไม่พ้นไปจากธรรม ขณะที่เศร้าโศกเสียใจมีจริงๆ เป็นธรรม ไม่ใช่เรา ไม่อยู่ในอำนาจบังคับบัญชาของใครทั้งสิ้น

บุคคลผู้ที่ยังมีความเศร้าโศกอยู่นั้น ก็เพราะยังมีกิเลส ยังมีความติดข้อง ยินดีพอใจ ยังมีอวิชชาอยู่ จึงต้องมีความเศร้าโศกเป็นธรรมดา เมื่อมีความติดข้อง ผลที่ตามมาคือ ความเศร้าโศกเสียใจ เมื่อสิ่งที่ติดข้องนั้นพลัดพรากจากไป แต่เมื่อได้อาศัยการฟังพระธรรม ศึกษาพระธรรมตามที่พระผู้มีพระภาคเจ้าทรงแสดง ย่อมจะทำให้เข้าใจสภาพธรรมตามความเป็นจริงว่า เป็นสภาพธรรมแต่ละอย่างๆ ที่เกิดขึ้น แล้วก็ดับไป ไม่เที่ยง ไม่ยั่งยืน และเป็นความจริงที่ว่า ขึ้นชื่อว่าสัตว์โลกแล้ว ล้วนมีความตายเป็นเบื้องหน้าด้วยกันทั้งนั้น เมื่อมีชาติ ชราย่อมติดตาม พยาธิก็ครอบงำ และท้ายที่สุดก็ถูกมรณะ คือ ความตายห้ำหั่น ไม่มีใครรอดพ้นได้เลย

จากกรณีการตายของสัตว์อื่น ของคนอื่น ก็สามารถพิจารณาได้ว่า ในที่สุดเราก็จะตายเหมือนกัน ไม่ใช่ตายแต่คนอื่น ก็จะเป็นเครื่องเตือนใจตนเองอยู่เสมอ เพื่อเป็นผู้ไม่ประมาทในชีวิต ไม่ประมาทกำลังของอกุศล และไม่ประมาทในการเจริญกุศล ซึ่งรวมถึงการอบรมเจริญปัญญาเพื่อความเข้าใจถูก เห็นถูกยิ่งๆ ขึ้นไปด้วย เพราะเมื่อวาระสุดท้ายของชีวิตในภพนี้ชาตินี้มาถึง ต้องบ่ายหน้าไปสู่ความตาย ไม่มีใครสามารถที่จะขอร้อง หรือ ผัดเพี้ยนได้เลย ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ความตายของสัตว์อื่น เป็นมรณานุสติเป็นเครื่องเติือนให้เราไม่ประมาท ทำความดีทุกอย่าง โดยเฉพาะการฟังธรรม ส่วนการอุทิศกุศลให้สรรพสัตว์ทั้งหลาย ก็อยู่ที่ว่าเขาเกิดในภูมิที่สามารถรับรู้และอนุโมทนากุศลที่เราอุทิศไปให้ได้หรือเปล่า ค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

อบรมปัญญาให้เข้าใจความจริง จะเป็นประโยชน์ทั้งชาตินี้ และชาติต่อๆ ไป กุศลที่ทำได้เสมอๆ คือ การฟังพระธรรมที่พระอรหันตสัมมาสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง มีคุณค่ามหาศาลสำหรับชีวิตที่ต้องเดินทางต่อไป อีกแสนไกล และกันดาร

ขอเชิญศึกษาพระธรรม...

รวมลิงก์เมนูต่างๆ ในเว็บไซต์

พระไตรปิฎก

ฟังธรรม

วีดีโอ

ซีดี

หนังสือ

กระดานสนทนา

สุนัขอายุ 3 เดือนเขาป่วยเป็นลำใส้ พอพาไปหาหมอได้ วันต่อมาเขาก็ตาย แต่ตาไม่หลับเหมือนมีน้ำตาทรมาน เขาตายได้ 3 วันแล้ว แต่ยังร้องให้คิดถึงเขาทุกวัน ฝันถึงวนๆ ซ้ำๆเอาแต่โทษตัวเองว่าน่าจะดูแลเขาให้ดีกว่านี้ หนูเลยไปใส่บาตรให้เขา 2 วัน แล้วอยากรู้ว่าเขาจะได้รับในส่วนของบุญที่ทำให้ไหมค่ะ แล้วสุนัขมีวิญญาณไหมค่ะว่าเรากำลังร้องให้เสียใจคิดถึงเขาอยู่ค่ะ

ขออนุญาตเรียนความเห็นที่ 6

* ทุกวันที่ร้องไห้คิดถึงลูกสุนัข ทราบไม๊คะว่า ลูกสุนัขไม่มีแล้ว เป็นบุคคลใหม่แล้ว ตั้งแต่วันที่เขาตาย แต่เรายังร้องไห้คิดถึงเขา ทั้งที่บุคคลในชาติใหม่ไม่รู้เรื่องอะไรเลย และจำไม่ได้ด้วยว่าเคยเกิดเป็นลูกสนัข  เสียเวลาหรือไม่ที่ร้องไห้คิดถึงสิ่งที่ไม่มี  และที่น่าพิจารณา คือ วันหนึ่ง เราเองก็จะต้องจากคนที่เรารักอีกมากมาย

*  ทุกชีวิตที่เกิดต้องตายด้วยกรรมของตน แม้การเกิดก็ด้วยกรรมของตนเช่นกัน การหลงโทษตัวเองว่ามีส่วนการตายของลูกสุนัขไม่เกิดประโยชน์เลย สิ่งที่ผ่านไปแล้ว คิดอย่างไร ก็ไม่ย้อนกลับมาอีก มีแต่จะทำให้จิตเศร้าหมองไม่ผ่องใส ขณะนั้น สะสมสิ่งที่เป็นโทษ คืออกุศล ทำร้ายจิต 

*การอุทิศกุศลแด่ผู้ล่วงลับไปแล้ว ด้วยจิตเป็นกุศล จึงจะอุทิศกุศลได้  และไม่เฉพาะการให้ทานที่เป็นกุศล แม้ขณะที่ฟังพระธรรม อบรมเจริญปัญญาให้เข้าใจถูกเห็นถูกตามความจริง ก็เป็นกุศลที่สามารถอุทิศได้ 

**การศึกษาพระธรรมที่พระสัมมาสัมพุทธเจ้าทรงแสดง เป็นสิ่งที่มีคุณค่าต่อประโยชน์ของชีวิตที่กำลังเดินเข้าหาความตายทุกขณะ การฟังคำของพระพุทธองค์ คือการฟังคำที่แสดงความจริง  แม้ความเสียใจ ความคิดถึงก็เป็นสิ่งที่มีจริง เกิดแล้ว ห้ามไม่ได้ แต่ขณะนี้ ยังไม่รู้ความจริง จึงคิดว่าเราเสียใจ เราคิดถึงเราร้องไห้  การเริ่มสะสมความเข้าใจความจริงจากการฟังพระธรรมไปเรื่อยๆ  กำลังของความเข้าใจที่เพิ่มขึ้น จะเป็นที่พึ่งในโอกาสที่จะต้องพบความทุกข์อีกมากมาย โดยไม่ประมาท เพราะความจริงคือ เมื่อยังต้องเกิดอีก ก็ต้องมีความทุกข์ ทุกภพๆ ทุกชาติแน่นอน

แม้วันหนึ่งข้างหน้าจะมีลุกสุนัขตัวใหม่จะกี่ตัวก็ตาม ก็ต้องพลัดพรากใช่ไม๊คะ  ทุกวันจึงไม่ขาดการฟังพระธรรมเป็นประโยชน์ต่อชีวิตที่ได้เกิดมาเป็นมนุษย์จริงๆค่ะ

ศึกษาเพิ่มเติมโดยคลิ๊กที่

ตายแล้วไปเกิดทันที

เครื่องเตือนจากความตายด้วยพระธรรม

ตายแล้วเกิดทันที

แผ่ส่วนกุศลผลบุญ...

ยินดีในกุศลการศึกษาพระธรรมค่ะ

ขออนุโมทนาครับ