ระลึกถึง - ความตาย - โดยแยบคาย
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ซึ่งเป็นผู้ไกลจากกิเลส ตรัสรู้ชอบได้โดยพระองค์เอง
ขอเชิญรับฟัง...
กราบเท้า บูชา พระคุณ ท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพยิ่ง
ด้วยความเคารพยิ่ง จาก ธิดารัตน์ เดื่อมขันมณี (ใหญ่ราชบุรี)
ถอดคำบรรยายธรรม
เวลาที่ ระลึกถึง ความตาย โดยไม่แยบคาย ย่อมทำให้เกิด ความกลัว หรือ ความห่วงใย หรือ ความกังวล แต่เวลาที่ เป็น การระลึกถึง ความตาย อย่างถูกต้อง ด้วยความแยบคาย ย่อมเป็น ปัจจัย ให้ “ละ” ความห่วง ความกังวล ต่างๆ ได้ เพราะเหตุว่า เมื่อตายแล้ว จะ ไม่เหลือ ความจำ ของ ชาตินี้ เลย ว่า เคย เป็น บุคคลใด ไม่เหลือ ความคิด ที่เคยคิด ในเรื่องต่างๆ ในชีวิตประจำวัน ในโลกนี้ ซึ่ง เกี่ยวข้อง ผูกพัน กับ บุคคลต่างๆ ในโลก
เพราะเหตุว่า เวลาที่ สิ้นชีวิต ไป แล้ว นอกจาก จะเอา ทรัพย์สมบัติ ทั้งหมด ที่มีอยู่ ไป ไม่ได้ ก็ยังเอา บุคคลทั้งหลาย ซึ่งเป็นที่รัก ทั้งหมด ในโลกนี้ ติดตามไป ไม่ได้ แล้วก็ ยังจะ เอา ความทรงจำ ทั้งหมด ที่มีอยู่ ในโลกนี้ ไปด้วย ไม่ได้ แม้แต่ ความจำ ก็ไม่เหลือ เป็น บุคคลใหม่ ทันที เหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้น ในภพใหม่ ชาติใหม่ ก็ เป็นบุคคลใหม่ เป็นเรื่องใหม่ ไม่ เกี่ยวข้อง ผูกพัน กับ เหตุการณ์เก่าๆ ในโลกเก่า
เพราะฉะนั้น จะเห็นได้ว่า ในขณะที่ กำลัง ทรงจำ สิ่งที่กำลังปรากฏ เป็นบุคคลต่างๆ เป็นเหตุการณ์ต่างๆ เป็นเรื่องราวต่างๆ แท้ที่จริงแล้ว โดย สภาพความเป็นจริง ของ ธรรมะนั้น เป็น ปรมัตถธรรม คือ ว่างจาก การเป็นสัตว์ เป็นบุคคล เป็น ชั่วขณะ ที่ นามธรรม เกิดขึ้น เป็นกุศล หรือ เป็น อกุศล แล้วแต่ ขณะจิต แล้วก็ หมดไป ทุกๆ ขณะ เพราะฉะนั้น ว่างจริงๆ จาก การเป็นสัตว์ เป็นบุคคล ไม่ใช่ ต้องรอ ไป จนกระทั่งถึง ความตาย เกิดขึ้น แล้วถึง จะปรากฏว่า หาบุคคลเก่า ไม่ได้อีกเลย ที่เคยอยู่ ในโลกนี้ แต่แม้ ในขณะที่ กำลังมีชีวิตอยู่ เดี๋ยวนี้ ก็ยังหา ความเป็นสัตว์ เป็นบุคคล ในรูปธรรม นามธรรม ซึ่ง เกิดดับ ในขณะนี้ ไม่ได้ จริงๆ เมื่อ ปัญญา รู้ชัด ว่า “ขณะนี้ เป็น สภาพธรรมะ แต่ละลักษณะ ที่เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย“ ก็ไม่จำเป็น ที่จะต้อง รอคอยไป จนกระทั่งถึง “ขณะที่ เป็น ความตาย ของ บุคคลนั้น บุคคลนี้“ แล้ว จึงจะ เกิด “มรณานุสสติ“ ขึ้น แม้ ในขณะนี้เอง “ขณะที่ สติ กำลัง ระลึกรู้ ลักษณะของสภาพธรรมะ ที่กำลังปรากฏ“ มี – ความตาย - อยู่ทุกขณะ สูญจาก ความเป็นสัตว์ เป็นบุคคล ใดๆ ทั้งสิ้น เพราะเหตุว่า เป็นแต่เพียง สภาพธรรมะ แต่ละลักษณะ ที่เกิดขึ้น เพราะเหตุปัจจัย
ข้อความ ใน พระไตรปิฎก ที่กล่าวถึง “ความตาย” ที่จะ เกื้อกุล แก่ “มรณะสติ“ ก็มีมาก
ถอดคำบรรยายธรรม โดย ใหญ่ราชบุรี – ธิดารัตน์ เดื่อมขันมณี
