สภาพธรรมะ-กำลัง-เกิด-ดับ ?

ขอนอบนอมแดพระผูมีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจาพระองคนั้น

เมื่อกลาวถึงสภาพธรรมที่เกิดเพราะเหตุปจจัยแลว ก็ตองเกิดขึ้นเปนไปตามเหตุปจจัย และเมื่อเกิดแลวก็มีความดับไปเปนธรรมดา ไมมีธรรมแมแตอยางเดียวที่เกิดแลวจะไม่ดับ ลวนแลวตองดับไปทั้งนั้น เห็นเกิดแลวดับ ไดยินเกิดแลวดับ สีเกิดแลวดับ เสียงเกิดแลวดับ เปนตน แตเมื่อกลาวถึงนามธรรม (จิตและเจตสิกที่เกิดรวมดวย) กับรูปธรรมแลว นามธรรมมีอายุที่สั้นแสนสั้น คือ เพียง ๓ อนุขณะ คือ ๓ ขณะยอย อันไดแกขณะที่เกิดขึ้น (อุปปาทะ) ขณะที่ดํารงอยูยังไมดับ (ฐิติ) และ ขณะที่ดับ (ภังคะ)

ซึ่งท่านอาจารย์สุจินต์อธิบายในประเด็นนี้ได้อย่างดีแล้ว เชิญคลิกฟังที่นี่ ครับ

ความหมายของ อุปาทะ - ฐิติ - พังคะ

ขออนุโมทนา

ขอบพระคุณ และขออนุโมทนาค่ะ

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ทุกขณะไม่พ้นไปจากธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัย เป็นความจริงอย่างนั้น ไม่เคยขาดธรรมเลย ทั้งที่เป็นนามธรรมและรูปธรรม และสภาพธรรมเหล่านี้จะเกิดเองลอยๆ โดยปราศจากเหตุปัจจัยไม่ได้ ต้องเกิดขึ้นเป็นไปตามเหตุปัจจัย แม้แต่จิตเห็นขณะเดียวก็ต้องอาศัยตาเป็นที่เกิด จิตเห็นเป็นวิบากก็มีกรรมเป็นเหตุให้เกิดขึ้น มีเจตสิกธรรมเกิดร่วมด้วย มีสีเป็นอารมณ์ของจิตเห็น เมื่อว่าโดยสภาพธรรมแล้ว ก็ไม่มีสัตว์ บุคคล ตัวตน มีแต่ธรรมเท่านั้นจริงๆ ซึ่งเกิดเพราะเหตุปัจจัย และเมื่อเกิดแล้ว ก็ต้องดับไป ไม่มีสภาพธรรมแม้แต่อย่างเดียวที่เกิดแล้วจะไม่ดับ ความเป็นจริงของธรรมเป็นอย่างนี้ ซึ่งจะต้องค่อยๆ สะสมความเข้าใจถูกเห็นถูกไปทีละเล็กทีละน้อย ครับ

...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...

ขออนุโมทนาค่ะ