ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๘๐

ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น

ขออนุญาตแบ่งปันข้อความธรรม (ปันธรรม) ที่ได้จากการฟังพระธรรม จากท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ในแต่ละครั้ง รวบรวมเป็นธรรมเตือนใจสั้นๆ เหมาะสำหรับผู้ที่มีเวลาน้อย เพื่อศึกษาและพิจารณาร่วมกัน เพื่อความเข้าใจธรรม (ปัญญ์ธรรม) ตามความเป็นจริง ถึงแม้ว่าจะเป็นข้อความที่สั้น แต่ก็มีอรรถที่สมบูรณ์อยู่ในตัว ควรค่าแก่การพิจารณาอย่างยิ่ง ดังนี้

ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๘๐

# พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าย่อมทรงแสดงพระธรรมเป็นเนืองนิตย์ เมื่อผู้ใดอบรมเจริญปัญญามาแล้วในอดีตที่จะเข้าใจ สะสมอบรมความเข้าใจมามาก เป็นสังขารขันธ์ปรุงแต่งให้สติเกิดขึ้นระลึกลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏตรงตามที่พระผู้มีพระภาคทรงแสดง แม้ในขณะที่ไม่ได้เฝ้า ไม่ได้ฟังพระธรรมเฉพาะพระพักตร์

# แต่ละบุคคลมีอัธยาศัยที่ต่างกัน แม้ในเรื่องของความละเอียด บางคนละเอียดมาก บางคนก็ละเอียดน้อย เพราะฉะนั้น แต่ละขณะจิตซึ่งเกิดแล้วก็ดับไป ย่อมสะสมสืบต่ออยู่ในจิต ทำให้เป็นผู้มีจริตอัธยาศัยต่างๆ กันอย่างละเอียดที่สุด สังเกตที่จะพิจารณาแม้โทษของกุศลที่เป็นไปในวัฏฏะ เพราะว่าโดยมากทุกคนเห็นโทษของอกุศล แต่ต้องเป็นผู้ที่ละเอียดกว่านั้นอีก ในการที่จะเจริญปัญญาที่จะดับกิเลส เพราะว่าจะต้องเป็นผู้ที่สังเกต พิจารณาเห็นโทษแม้ของกุศลที่เป็นไปในวัฏฏะ เพื่อการไม่ติดในผลของกุศล

# กุศลย่อมให้ผลที่ดี แต่เมื่อยังเป็นกุศลในวัฏฏะ ก็จะต้องเห็นแม้โทษด้วยว่า ถ้ามีความติด ความเพลิดเพลิน ความพอใจในผลของกุศลนั้นๆ ก็ย่อมเป็นการยากที่จะบรรลุอริยธรรม แม้แต่เพียงจะฟังก็ยังไม่ค่อยจะมีเวลา หรือว่ายังไม่สามารถที่จะพิจารณาธรรมได้บ่อยๆ ในวันหนึ่งๆ เพราะเหตุว่าเป็นไปในเรื่องของความสนุกความเพลิดเพลินต่างๆ

# ความแข่งดี ไม่ใช่คน ไม่ใช่ตัวตน ไม่ใช่สัตว์บุคคลใดๆ ทั้งสิ้น เป็นสภาพธรรมคือ กิเลส อกุศล ซึ่งยังไม่ได้ดับเป็นสมุจเฉท (ถอนขึ้นได้อย่างเด็ดขาด) แต่ถ้าไม่ได้ฟัง ไม่ได้ศึกษาโดยละเอียด จะไม่รู้ขณะจิตของแต่ละบุคคลได้เลย แต่พระผู้มีพระภาคก็ทรงแสดงไว้โดยละเอียด เพื่อเกื้อกูลอุปการะให้เป็นผู้ที่ตรงต่อลักษณะของสภาพธรรมที่กำลังปรากฏ

# ถ้าดีจริงๆ แล้วไม่ต้องแข่งกับใครเลย พยายามทำทุกอย่างเท่าที่สามารถจะทำได้ โดยเฉพาะที่เป็นกุศลด้วย

# เวลาที่คิดถึงแม้ญาติหรือมิตรสหายด้วยความผูกพัน ดีไหม? ต้องเป็นผู้ตรงแล้ว ต้องตรงจริงๆ เมื่อเป็นอกุศลต้องเป็นอกุศล แต่ถ้าคิดในทางเกื้อกูล เป็นกุศล ย่อมเปลี่ยนได้ จากอกุศลเป็นกุศล ถ้าสังเกตจิตในขณะนั้น

# ใครที่จะปกปิดความผิดที่ได้ทำไว้ ขณะนั้นเพิ่มความผิด เพราะเหตุว่าไม่ยอมรับความผิด แต่ว่าเพิ่มด้วยการปกปิดความผิดด้วยสภาวะใด สภาวะนั้นชื่อว่า ความเป็นเจ้าเล่ห์

# เดียรถีย์ แม้พระผู้มีพระภาคจะประทับอยู่ใกล้ๆ ก็ไม่เข้าไปเฝ้าฟังพระธรรม ถ้าเราประมาท เราอาจจะเป็นอย่างนั้นก็ได้

# ศัตรูภายนอก ทำร้ายได้เพียงแค่กาย ไม่สามารถทำร้ายใจได้ แต่ศัตรูภายในคือกิเลส ทำร้ายใจของเราแล้วในขณะที่เกิดขึ้น

# การฟังพระธรรม ควรจะได้ฟังมากๆ บ่อยๆ แล้วก็เทียบเคียงเพื่อถือเอาประโยชน์คือ ธรรมที่ประกอบด้วยเหตุผล แต่ถ้าไม่ฟังสิ่งที่เป็นสัทธรรม เพราะคิดว่ายากเกินไป หรือว่าละเอียดเกินไป หรือบางท่านอาจจะคิดว่า น่าเบื่อเสียแล้ว ถ้าเป็นอย่างนั้นแล้ว ย่อมไม่สามารถที่จะพิจารณาเหตุผลได้ยิ่งขึ้น ก็จะรับฟังแต่สิ่งซึ่งเข้าใจว่าง่าย แต่สิ่งที่ง่ายนั้นจะถูกต้องหรือไม่ถูกต้อง ถ้าไม่ศึกษาและเทียบเคียงโดยละเอียด ก็ย่อมไม่สามารถที่จะทราบได้ว่า ธรรมที่พอใจและง่ายนั้น แท้จริงแล้วจะไม่ถูกต้องก็ได้

# สำหรับการฟังพระธรรมทั้งหมด อย่าลืมว่า เพื่อให้เข้าใจถูก และเพื่อที่จะละความเห็นผิด เพราะเหตุว่าความเห็นผิดเป็นเรื่องที่ไม่ใช่เฉพาะแต่ชาตินี้ชาติเดียว ถ้าขาดการพิจารณาโดยรอบคอบจริงๆ ทั้งในขั้นปริยัติและในขั้นปฏิบัติ และมีการโน้มเอียงไปในทางที่จะเห็นผิดและปฏิบัติผิดแล้ว ก็จะยึดถือในข้อปฏิบัตินั้นเป็นชาติๆ ต่อไปอีก นานแสนนาน

# ๒,๕๐๐ กว่าปีมาแล้ว ในสมัยของที่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าได้ทรงแสดงพระธรรมด้วยพระองค์เอง ผู้ที่เป็นอริยสาวกก็มีมาก แต่ผู้ที่มีความเห็นผิด ก็มีมาก

# พระธรรมอนุเคราะห์ไม่ให้เข้าใจผิด

# ถ้าเป็นความเห็นผิด แล้ว ไม่ใช่ศรัทธา

# ปัญญาเกิด อวิชชาไม่สามารถเกิดได้

# ในบรรดาสังขารธรรม (ธรรมที่เกิดเพราะเหตุปัจจัยปรุงแต่ง) ทั้งหลาย ปัญญาประเสริฐสุด เพราะสามารถดับกิเลสได้

# มีที่พึ่ง เมื่อได้ฟังพระธรรมและเข้าใจขึ้น

# โลภะ พาออกจากกิเลสและสังสารวัฏฏ์ ไม่ได้

# ถ้าไม่ได้ฟังคำของพระสัมมาสัมพุทธเจ้า คิดเอง จะถูกได้อย่างไร

# คนไหนไม่ได้ฟังพระธรรม พระธรรมอันตรธานจากใจของผู้นั้น

# ถ้าผิด ก็ทิ้ง จะเก็บไว้ทำไม ถ้าผิดแล้วไม่ทิ้ง ไม่มีทางจะถูกได้เลย

# ปัญญา ทำกิจละความไม่รู้

# เพราะพระธรรมยาก จึงต้องเริ่มฟัง ถ้าไม่เริ่มฟังแล้วเมื่อไหร่จะเข้าใจ

# เพราะพระธรรมยาก จึงต้องตั้งต้นและไม่ท้อถอย

# เวลาโกรธและไม่สามารถจะยับยั้งได้ ก็ขอให้ดูการกระทำอกุศลกรรม หรือทุจริตกรรมทางกาย ทางวาจา บางครั้งไม่ถึงกับทำร้ายเบียดเบียนประทุษร้าย แต่ว่าวาจาทุจริตก็เกิดแล้ว นี่ก็แสดงให้เห็นว่า ในขณะนั้นความโกรธไม่ได้อยู่ในอำนาจ เพราะเหตุว่าทำให้ล่วงทุจริตทางกาย ทางวาจา

# ไม่ลืมว่า ธรรม เป็น ธรรม

# ฟัง (พระธรรม) ไป เข้าใจไป สะสมไปทีละเล็กทีละน้อย

# การเข้าใจพระธรรม ได้หายไป ควรที่จะได้ฟื้นฟู

# หนทางเดียวที่จะทำให้เป็นคนดีขึ้น คือ เข้าใจพระธรรมยิ่งขึ้น.

ขอเชิญผู้ศึกษาพระธรรมร่วมกัน (สหายธรรม) ร่วมแบ่งปันธรรมด้วยครับ

ขอเชิญคลิกอ่านย้อนหลังครั้งที่ผ่านมาได้ที่นี่ครับ

ปันธรรม - ปัญญ์ธรรม ... ครั้งที่ ๑๗๙

... กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ที่เคารพยิ่ง

และขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ ...