มี เมื่อปรากฏ

ปอด มีเมื่อคิด ถ้าไม่คิดเลย ก็มีแต่สิ่งที่ปรากฏทางตา เสียงที่ปรากฏทางหู... แต่นั่นเป็นไปไม่ได้เลยถ้าไม่คิด คนนั้น คนนี้ จะไม่มีเลยถ้าไม่ปรากฏให้เห็น คนนั้น คนนี้มีเมื่อเห็น มีเมื่อปรากฏ จะค่อยๆ คลายความผูกพันธ์ ความจริงเป็นอย่างนี้ซึ่งจะปรากฏกับปัญญา ไม่ปรากฏกับอย่างอื่น อวิชชาหนาแน่นแค่ไหน ที่จะไปตัดทิฏฐิ ความเห็นผิดที่จะไปละอัตตสัญญา ที่ยังจำไว้ว่ามีตัวตน มีสิ่งหนึ่งสิ่งใด คุณวิชัย มี เมื่อปรากฏ เมื่อไม่ปรากฏแต่ยังจำไว้ว่า ยังมี ฟังธรรมฟังสิ่งซึ่งไม่เคยรู้มาก่อน ฟังสิ่งที่มีค่าที่จะพาออกจากกรงของอวิชชา ถ้าไม่เห็น ก็ไม่มี อ.คำปั่น แต่ความจริงแล้วแม้กำลังเห็น ก็ไม่มี อ.คำปั่น มีแต่สิ่งที่เพียงเห็นได้ ธาตุอื่นๆ ดิน น้ำ ไฟ ลม ไม่สามารถปรากฏให้เห็นได้ แท้จริงแล้ว ทุกสิ่งทุกอย่างไม่มีเลย ทุกสิ่งทุกอย่างมี เมื่อปรากฏ แล้วดับไป มี แล้วไม่มี เราไปติดข้องในสิ่งที่ไม่มี เห็น อ.คำปั่น เพราะจำไว้อย่างมั่นคงว่า มี เที่ยงด้วย กว่าจะละ อัตตสัญญาว่า มี อ.คำปั่น ปัญญาจะต้องอบรมถึงการรู้สิ่งที่ปรากฏทีละหนึ่ง เกิดแล้วดับไปไม่มีเหลือ กว่าจะรู้อย่างนี้ ความเข้าใจต้องเพิ่มขึ้น ฟังเข้าใจอย่างนี้ เห็นเพียงสิ่งที่ปรากฏให้เห็นได้เท่านั้น ฟังบ่อยๆ เพราะคิดต่อ จึงจำได้ว่าเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด เป็น อ.คำปั่น ความเข้าใจเพิ่มขึ้นทีละน้อย เหมือนการจับด้ามมีด ไม่มีเรา มีแต่จิต เจตสิก และรูป เห็นเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใดเป็นปกติของอัตตสัญญา เพราะยังมีปกติเห็นเป็นสิ่งหนึ่งสิ่งใด จนกว่าเห็นเป็นเพียงเห็น เห็นสิ่งที่เพียงปรากฏทางตา แล้วหมดไป ยังมีสภาพธรรมที่ไม่รู้ตามความเป็นจริง จึงยังเป็นเรา ค่อยๆ ละอัตตสัญญาที่เคยจำว่าเป็นเรา

เพราะไม่รู้สภาพธรรมที่ปรากฏแต่ละหนึ่งที่กำลังปรากฏ จึงยังเห็นเป็นสัตว์ เป็นบุคคล แล้วก็ติดข้อง

กราบเท้าบูชาคุณท่านอาจารย์สุจินต์ บริหารวนเขตต์ ด้วยความเคารพอย่างยิ่งค่ะ...