ความหมายคำว่า สินใช้ (หนี้) กับ หนี้สงฆ์
ขอเรียนถาม สินใช้ (หนี้) ภาษาบาลีใช้คำว่า คีวา ในอรรถกถาทุติปาราชิกสิกขาบท วินัยสังคหกถา มีในพระไตรปิฎกหรือไม่ ถ้ามีหมายถึงอะไรคะ ต่างจากคำว่า หนี้สงฆ์ ที่มักใช้ในปัจจุบันอย่างไร (เช่น การเดินเข้าวัด แล้วมีดินติดที่เท้า เป็นหนี้สงฆ์โดยไม่เจตนา)
ขอบพระคุณและขออนุโมนาค่ะ
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
ในอรรถกถาทุติยปาราชิกฯ นั้นมีคำว่า คีวา ซึ่งแปลว่า สินใช้ ตัวอย่างเช่น พระภิกษุผู้รักษาสิ่งของของสงฆ์ แต่ละเลยไม่ดูแล แล้วของนั้นเกิดเสียหายขึ้น ก็จะต้องมีการชดใช้ ที่เรียกว่า สินใช้ (ตรงกับภาษาบาลีว่า คีวา) ซึ่งหมายถึง สิ่งของหรือทรัพย์สินที่จะต้องชดใช้ตามจำนวน สำหรับคฤหัสถ์แล้ว โดยทั่วไปผู้ที่จะมีหน้าที่ชำระหนี้ หมายถึงผู้นั้นได้ทำการกู้ยืม เพราะมีการกู้ยืม มีหนี้จึงมีการชำระหนี้ ในทางธรรมก็เช่นเดียวกัน ถ้าเราไม่ได้ทำการกู้ยืมของสงฆ์ กิจ คือ การชำระหนี้สงฆ์ก็ไม่มี การเดินทางเข้าวัด แล้วมีดินติดมาที่เท้า ไม่ใช่การเป็นหนี้สงฆ์ เพราะปกติก็มีการเดินไปไหนมาไหนอยู่แล้ว เป็นธรรมดาอยู่แล้ว จึงไม่เป็นหนี้สงฆ์แต่ประการใด ถ้าเป็นกรณีอื่นๆ เช่น เราไปยืมของสงฆ์มาเพื่อทำกิจบางอย่าง แล้วสิ่งนั้นเกิดเสียหายหรือชำรุด เราก็สามารถจัดแจงซื้อไปถวายให้เหมาะสม ได้ ครับ
ขอเชิญคลิกศึกษาเพิ่มเติมได้ที่นี่ครับ
เดี๋ยวนี้จะส่งเสริมให้ทำบุญเพื่อชำระหนี้สงฆ์กันมากค่ะ ไม่ชำระจะตกนรกมั้ยค่ะ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...
