การแผ่เมตตา
1. การแผ่เมตตา ให้กับบุคคลคนหนึ่งที่กระทำไม่ดี ต่อเราเช่นชอบเพ่งโทษเรา นินทาเรา เกลียดเรา มีผลทำให้บุคคลนั้นเลิกกระทำไม่ดีต่อเราได้หรือไม่
2. การแผ่เมตตา ใช้หลักของอะไร การแผ่ออกไปมีผลอย่างไร ตามหลักจิต เจตสิก และแผ่จริงๆ มีผลต่อบุคคลที่เราแผ่ไปหรือไม่อย่างไร
เพราะอ.บางท่าน สอนให้แผ่เมตตา
3. จริงๆ การแผ่เมตตา มีผลอะไรมั้ย ควรมั้ย หรือเป็นแค่กุศโลบาย
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เมตตา เป็นสภาพธรรมที่ดีงามที่เกิดขึ้นในขณะที่มีความเป็นมิตร มีความเป็นเพื่อน มีความหวังดี มีความปรารถนาดี ต่อบุคคลอื่น การที่เมตตาจะมีหรือจะเกิดขึ้นจนมีกำลังยิ่งขึ้นในจิตของแต่ละบุคคลได้นั้น ต้องอาศัยการศึกษาและอบรม เพราะเมตตา ไม่ใช่เรื่องแผ่ ไม่ใช่เรื่องท่อง แต่สามารถอบรมเจริญได้ทันที มีเมตตา เป็นมิตร เป็นเพื่อนกับทุกคนได้ทันที
การแผ่เมตตา คือ การที่แผ่เมตตาไปในสัตว์ทั้งหลาย ทั้งปวง อันเกิดจากกำลังของการเจริญเมตตาฌานที่มีกำลังถึงอัปนาสมาธิแล้ว ซึ่งเหตุผลที่สำคัญของการเจริญเมตตาที่ได้ฌาน เพื่อถึงความสงบจากกิเลส ที่เป็นอกุศลที่เกิดขึ้นในชีวิตประจำวันเป็นสำคัญ ซึ่ง ผู้ที่ได้รับการแผ่เมตตา เช่น สัตว์ทั้งหลาย ก็ไม่จำเป็นจะต้องได้รับผลของการแผ่เมตตาของผู้อื่น เพราะ กุศลของใครก็ของคนนั้น ไม่เกี่ยวข้องกัน หากแต่ว่าถ้าผู้ที่ได้รับการแผ่เมตตา สามารถรู้คือ ล่วงรู้ถึงผู้อื่นว่า ผู้ที่กำลังแผ่เมตตามีกุศลจิตที่หวังดีย่อม ย่อมจะเป็นปัจจัยให้บางบุคคล ไม่ใช่ทุกคนคือ เกิดกุศลจิต ที่ผู้อื่นหวังดีก็เกิดจิตเมตตาด้วยเช่นกันก็ได้ แต่ก็ไมได้หมายความว่าทุกคนเมื่อรู้แล้ว จะเกิด กุศลจิต ที่มีเมตตาตอบ ก็แล้วแต่การสะสมของแต่ละบุคคล
เพราะฉะนั้น จะแผ่ได้ ก็จะต้องมีเมตตาที่มีกำลังมาก (ขั้นฌานจิต) จึงจะแผ่ได้ครับ สำหรับปุถุชน อย่างเรา ถ้าแม้แต่กับคนในบ้าน หรือคนที่พบปะเสมอๆ หรือคนที่พบปะบางครั้งบางคราว ที่รู้จักกันบ้าง หรือไม่รู้จักกันบ้าง ในชีวิตประจำวัน เจอแล้วก็ยังเฉยๆ หรือเจอแล้วก็ขุ่นใจ หรือเจอแล้วก็รักใคร่ชอบพอ ก็แสดงว่า เมตตาที่มีนั้น ยังไม่ทั่วไป ไม่สาธารณะแก่สรรพสัตว์ ไม่มีกำลังมากพอที่จะแผ่ออกไปได้ ก็คงไม่ต้องกล่าวถึงเทวดาครับ เพราะคนใกล้ตัวเราเอง เห็นอยู่ทุกวัน เราก็ยังแผ่ไม่ได้ แต่ว่ามีเมตตาต่อกันได้ โดยไม่ต้องรอว่าเมื่อไรจึงควรจะแผ่ ครับ
ขออนุโมทนา
ขอนอบน้อมแด่พระผู้มีพระภาคอรหันตสัมมาสัมพุทธเจ้าพระองค์นั้น
เมตตา ไม่เป็นโทษสำหรับตนเองและผู้อื่น เป็นประโยชน์ในที่ทั้งปวง เพราะถ้ามีเมตตา ซึ่งเป็นสภาพธรรมที่ดีงามมีความเป็นมิตรเป็นเพื่อน หวังดีต่อผู้อื่น แล้ว ความมุ่งร้าย หวังร้าย ประทุษร้าย ด้วยกาย วาจา ต่อผู้อื่นจะไม่เกิดขึ้นเลย ไม่มีเลยแม้แต่น้อย เมตตาเป็นสภาพธรรมที่ดีงาม ไม่ใช่เรื่องแผ่ แต่เป็นธรรมที่ควรอบรมเจริญในชีวิตประจำวัน ครับ
ขอเชิญคลิกศึกษาเพิ่มเติมได้ที่่นี่ครับ
...ขออนุโมทนาในกุศลจิตของทุกๆ ท่านครับ...